چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی و
مقایسة آن با زوجدرمانی یکپارچهنگر بر بخشش در زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی بود. روش: روش
پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون» پسآزمون و پیگیری ۲ ماهه و جامعة آماری ۵۸ زن آسیب-
دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر در سال ۱۳۹۸ بود. از بین داوطلبان
پس از غربالگری با پرسشنامة بخشش رای و همکاران (۲۰۰۱)، ۳۰ زن انتخاب و به همراه همسر
پیمانشکن خود به صورت تصادفی در سه گروه در هر گروه ۱۰ زوج جایگزین شد. زوجدرمانی مبتنی
بر مدل درمان جراحت دلبستگی زوکارینی» جانسون» دالگلیش و ماکین (۲۰۱۳) و برنامه زوجدرمانی
یکپارچهنگر باکوم، اسنایدر و گوردون (۲۰۰۹) در ۸ جلسهی ۰٩ دقیقهای زوجی هفتهای یکبار به گروه-
های آزمایش ارائه و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
یافتهها: نتایج حاکی از تاثیر مداخلهی زوج درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی و زوج
درمانی یکپارچهنگر بر بخشش زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی (P-0/05,F=15/21) ( P-0/01,F=16/51)و پایداری این تاثیر در مرحلة پیگیری در هر دو مداخله بود. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان
داد که تاثیر مداخلة زوجدرمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی بر بخشش در زنان آسیبدیده
از خیانت زناشویی بیشتر از مداخله زوجدرمانی یکپارچهنگر است. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای
پژوهش» زوجدرمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی مداخلة موّئری برای افزایش بخشش در
زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی است.
Aim: This study was conducted to determine the effectiveness of attachment injury resolution model and integrative couple therapy on increase forgiveness among the injured women with marital infidelity. Method: Method was quasi-experimental with pre-test, post-test and a three-month follow-up. Statistical population included 58 injured women with marital infidelity referring to Bushehr consulting centers, in 2019. After evaluation of the forgiveness scale (Rye et al., 2001), 30 women were selected and randomly assigned to three groups with their offending partner. 10 couples were replaced in each group. Zuccarini, Johnson, Dalgleish & Makinen (2013) attachment injury resolution model, and Baucom, Snyder & Gordon (2009) integrative couple therapy were taught to experimental groups at eight 90-minute sessions once a week in couple form. The data were analyzed using mixed-design analysis of variance with repeated measures. Results: The results of this study indicated that attachment injury resolution model and integrative couple therapy interventions had an effect on forgiveness among the injured women with marital infidelity (F= 16.51, P= 0.01), (F= 15.21, P= 0.05) and that this effect had remained constant in the follow-up phase. The results of Tukey’s post-hoc test indicated that attachment injury resolution model was more effective than integrative couple therapy in forgiveness among the injured women with marital infidelity. Conclusion: Based on the research results, the attachment injury resolution model can be used as an effective intervention in increase forgiveness among the injured women with marital infidelity.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: نتايج حاکي از تأثير مداخله ي زوج درماني مبتني بر مدل درمان جراحت دلبستگي و زوج درماني يکپارچه نگر بر بخشش زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي (١٦٥١=F ،٠٠١=p)(١٥٢١=F ،٠٠٥=p) و پايداري اين تأثير در مرحلۀ پيگيري در هر دو مداخله بود.
نتايج آزمون تعقيبي توکي نشان داد که تأثير مداخلۀ زوج درماني مبتني بر مدل درمان جراحت دلبستگي بر بخشش در زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي بيشتر از مداخلۀ زوج درماني يکپارچه نگر است .
نتيجه گيري : بر اساس يافته هاي پژوهش ، زوج درماني مبتني بر مدل درمان جراحت دلبستگي مداخلۀ مؤثري براي افزايش بخشش در زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي است .
آنگاه درمانگر توجه خود را از همسر آسيب ديده به همسر پيمان شکن تغيير داده و ايشان را ترغيب ميکند تا آسيب هاي دلبستگي ناشي از خيانت را به دقت شنيده و بدون انکار و مقاومت ، فعالانه در جلسۀ درمان حضور داشته باشد.
به عنوان مثال ، در اين مرحله همسر پيمان شکن به کمک درمانگر با قبول نقش و مسئوليت خود در ارتباط با آسيب هاي ايجاد شده در همسر خيانت ديده ، به بيان چگونگي خيانت زناشويي ميپردازد و عوامل مؤثر در بروز آن را آشکار ميسازد.
بحث و نتيجه گيري يافته هاي اين پژوهش نشان داد که زوج درماني مبتني بر مدل درماني جراحت دلبستگي و زوج درماني يکپارچه نگر موجب افزايش بخشش در زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي ميشود و نتايج پيگيري نيز نشانگر تدوام تأثير اين مداخله ها بود.