چکیده:
امنیت یکی از مسایل حیاتی بشر قلمداد میشود که انسانها همواره به دنبال تامین آن بودهاند. طی جنگ جهانی اول و دوم، نظریهپردازان مختلف برای ایجاد امنیت در سطح بینالملل سعی و تلاش فراوانی کردهاند. نظرات متعددی برای ایجاد امنیت بینالملل ارایه شده است؛ ولی همچنان جهان از ناامنی و هراس رنج میبرد. نویسندگان معتقدند که منشا اصلی ناامنی و هراس در نظام بینالملل را باید در ساختار مستبدانه و سلطهگرایانه نظام بینالملل جستوجو کرد و همین ساختار موجب چالش در نظام بینالملل شده است. بخشی از این ساختار توسط بازیگران، اعم از دولتها و سازمانهای بینالمللی ایجاد شده است. نوشته پیشرو، با روش توصیفی تحلیلی درصدد واکاوی چالشهای امنیتی اعم از سلطهگری و سلطهپذیری که توسط بازیگران دولتی ایجاد شده و براساس فقه اسلامی درصدد ارایه راهکارهایی همچون احترام متقابل دولتها، اتحاد و همکاری میان ملتها، مبارزه با دولتهای ظالم و سلطهگر، احیا روحیه عزت و اقتدار ملتها، حمایت از مستضعفان و محرومان و دفاع مشروع برای نفی سلطهگری و سلطهپذیری و ایجاد امنیت بینالملل براساس عدالت و اتحاد میان دولتها و ملتهاست.
Security is considered to be one of the vital human issues. During World War I and World War II, various theorists made great efforts to establish international security. Numerous views have been made on international security; But the world still suffers from insecurity and fear. Scholars believe that the main source of insecurity and fear in the international system should be sought in the authoritarian and hegemonic structure of the international system. Part of this structure has been created by players, including governments and international organizations. Using a descriptive-analytical method, this paper studies the challenges of international security system and solutions of Islamic jurisprudence. Some of the solutions of Islamic jurisprudence to provide international security are mutual respect between governments, unity and cooperation between nations, fighting against oppressive and domineering governments, reviving the spirit of dignity and authority of nations, supporting the oppressed and deprived nations and legitimate defense to deny domination and creating international security based on justice and unity between states and nations.
خلاصه ماشینی:
نوشتۀ پیشرو، با روش توصیفی ـ تحلیلی درصدد واکاوی چالشهای امنیتی اعم از سلطهگری و سلطهپذیری که توسط بازیگران دولتی ایجاد شده و براساس فقه اسلامی درصدد ارائه راهکارهایی همچون احترام متقابل دولتها، اتحاد و همکاری میان ملتها، مبارزه با دولتهای ظالم و سلطهگر، احیا روحیۀ عزت و اقتدار ملتها، حمایت از مستضعفان و محرومان و دفاع مشروع برای نفی سلطهگری و سلطهپذیری و ایجاد امنیت بینالملل براساس عدالت و اتحاد میان دولتها و ملتهاست.
در نهایت براساس قواعد و آموزههای فقه اسلامی و ارائۀ راهکارهایی مانند احترام متقابل، اتحاد و همکاری میان ملتها و مبارزه با دولتهای سلطهگر، احیاء روحیۀ عزت و اقتدار ملتها، حمایت از مستضعفان و محرومان عالم و دفاع مشروع، درصدد نفی سلطهگری و سلطهپذیری و ایجاد امنیت بر پایۀ عدالت میان دولتها در نظام بینالملل هستیم.
دولتهای سلطهگر در انحاء مختلف، اعم از سلطۀ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی، باعث چالشهای زیادی در امنیت بینالملل شدهاند و این سلطهگری رفتاری است که توسط ساختار و براساس مبانی موجود در آن، به دولتهای سلطهپذیر تحمیل شده است؛ هرچند دولتهای سلطهگر در تعیین ساختار، نقش بسیار مؤثری داشتهاند.
اسلام براساس مبانی و قواعد فقهی همچون قاعدة نفی سلطهگری و سلطهپذیری، قاعدة عدم ولایت به غیر، قاعدة عدم مداخله در امور دیگر دولتها، قاعدة وحدت جوامع بشری، قاعدة حاکمیت، استقلال و آزادی دولتها، قاعدة نفی سبیل، قاعدة حمایت از مستضعفان و محرومان، قاعدة مقابله به مثل و قاعدة دفاع مشروع هرگونه سلطهگری و سلطهپذیری، اعم سلطة فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی را نهی میکند و درصدد ارائه راهکارهای برای نفی سلطهگری و سلطهپذیری است.