چکیده:
از آغاز به کارگیری پهپادها در ماموریتهای شناسایی و نظارتی، تا استفاده از آنها به عنوان وسایل حمل موشک در عملیاتهای نظامی؛ دیدگاههای متفاوتی نسبت به استفاده و به کارگیری آنها وجود داشته است و عدهای در پی توجیه استفاده از آن و یا نقد استفاده از آن برآمدهاند. هدف این مقاله این است که به بررسی این موضوع در استفاده یا عدم استفاده از پهپادها در ذیل دلایل حقوق بشری بپردازد و در پی بیان این واقعیت است که استفاده از پهپاد به دلایل حقوق بشری قابل توجیه و امکانپذیر است. با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در مقاله حاضر نشان داده خواهد شد که پهپادها صرفاً به نقض حقوق بشر اقدام نکردهاند بلکه در مواردی به حمایت و حفاظت از حقوق بشر دست زدهاند و این نشان از این دارد که پهپاد وسیلهای صرفاً جنگی نیست، بلکه ابزاری است که میتواند در خدمت اهداف جنگی بر ضد حقوق بشر توسط دولتها، سازمانهای بینالمللی دولتی و غیردولتی یا در جهت حمایت از حقوق بشر قرار گیرد.
Place of the Unmanned Aerial Vehicles (UAV) in Protection of Human RightsAbstractSince utilization of UAVs in identification and surveillance missions to their use as rocket launchers in military operations, different views on their use and deployment have been proposed. Some individuals have justified or criticized their applications. The aim of this research is to examine the parties’ positions on the use or non-use of UAVs for human rights reasons and address this fact that the use of UAVs is justifiable and feasible for human rights reasons. Using a descriptive-analytical approach, this research has depicted that UAVs have not merely been against human rights, however in some cases, they have protected human rights indicating that UAVs are not exclusively for war; however, they are tools that can serve for war purposes against human rights by governments, governmental and international and non-governmental organization or serving human rights. Keywords: UAVs, International Human Rights, International Humanitarian Law, Human Rights Council
خلاصه ماشینی:
با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی در مقالۀ حاضر نشان داده خواهد شد که پهپادها صرفا به نقض حقوق بشر اقدام نکردهاند، بلکه در مواردی به حمایت و حفاظت از حقوق بشر دست زدهاند و این نشان میدهد پهپاد وسیله ای صرفا جنگی نیست ، بلکه ابزاری است که میتواند توسط دولت ها، سازمانهای بین المللی دولتی و غیردولتی در خدمت اهداف جنگی و ضد حقوق بشر یا در جهت حمایت از حقوق بشر مورد استفاده قرار گیرد.
با مجموع استد k ل های یادشده نتیجه گیری میشود استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین نقض عدالت بین المللی و حقوق بین الملل است و نباید این اقدام توسط رژیم صهیونیستی علیه مردم بیدفاع و غیرنظامی غزه صورت گیرد (٣١ :٢٠١٤ ,Abu Saif).
از نظر سازمان ملل متحد، کارکرد و کارویژٔە هواپیماهای بدون سرنشین چنان که نزد افکار عمومی جهان و علیه امریکا ایجاد شده است ، نظامی نیست ، بلکه این پرنده ها به دلیل دقت باk، هزینۀ اندک ، کارایی باk و قابلیت کنترل از راه دور، میتوانند برای جمع آوری داده ها، کشف ناحیۀ بیثبات و کمک به نیروهای ک=ه آبی در مأموریت های بشردوستانه مورد استفاده قرار گیرند؛ در نتیجه پهپادهای غیرنظامی نظارتی ، مزایای زیادی برای عملیات های حفظ صلح دارند (٥ :٢٠١٥ ,Patel).
1. NGOs (رجوع شود به تصویر صفحه) نتیجه گیری در این مقاله بررسی و شناسایی رابطۀ پهپادها به عنوان ابزاری در جهت نقض حقوق بشر و حمایت از حقوق بشر توسط دولت ها، سازمان های بین المللی دولتی و غیردولتی مورد توجه قرار گرفت .