چکیده:
ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻣﺮوری ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮات اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان اﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﺪف از ﻧﮕﺎرش اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺑﻪ روش ﺟﯿﮏ ﺳﺎو اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﯾﮏ روش ﺗﺪرﯾﺲ ﻣﻮﻓﻖ در ﮔﺮوه ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ اﺳﺖ. در اﯾﻦ روش، در ﻫﺮ ﯾﮏ از ﮔﺮوه ﻫﺎ، داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن درک ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع درﺳﯽ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ. در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﺮ اﺳﺘﻘﻼل، ﺗﺸﻮﯾﻖ، ﺗﻘﻮﯾﺖ و ﯾﺎری ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد ﮔﺮوه اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدی داده ﻣﯽ ﺷﻮد. داﻧﺶ آﻣﻮزاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ از ﻧﻮع ﺟﯿﮏ ﺳﺎو آﻣﻮزش ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ از ﻗﯿﺒﻞ ﮐﻨﺘﺮل زﻣﺎن، ﺑﺮرﺳﯽ اﻫﺪاف، اﯾﺠﺎد ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺟﺪﯾﺪ و ﻗﺒﻠﯽ و درک ﻣﻄﻠﺐ درس ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﮐﺴﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
خلاصه ماشینی:
در زمینه سازماندهی رویکرد یادگیری مشارکتی دیوید جانسون و اجر جانسون مراحل زیر را توصیه می نمایند 1- تعیین هدف آموزشی 2- تعيين تعداد افراد در گروه 3- مرتب کردن اتاق 4- تدارک دیدن مواد و وسایل آموزشی 5- تشریح وظایف دانش آموزان 6- فراهم کردن زمینه ایجاد وابستگی درونی، احساس مسئولیت فردی و همکاری درونی 7- تعیین معیارهای موفقیت برای شاگردان و تبیین آنها 8- تعیین و تبیین انتقادات و رفتارهای مطلوب و نظارت بر رفتار شاگردان 10- راهنمایی کردن شاگردان 11- آموزش مهارت های همکاران به شاگردان 12- اختتام درس 13- ارزشیابی بر کمیت و کیفیت یادگیری شاگرد ان 14- برآورد نحوه ی بهبود بخشیدن به عملکرد گروهی بین و ویتاکر (به نقل از کرامتی، 1381) نیز مراحل زیر را در سازماندهی این روش ضروری می دانند: 1- شناساندن اهداف گروه به اعضاء 2- تعيين مراحل انجام کاری برای تحقق اهداف گروهی 3- تعیین وظایف اعضای گروه 4- مشخص کردن نحوه همکاری، نحوه حل اختلاف، نحوه اتخاذ تصميم و غیره 5- رسیدن به توافق در زمینه ارزشیابی و کنترل عملکرد 6- بررسی پنج گام فوق و رفع کاستی ها 7- تبدیل گروه به تیم کاگان 1 (2011؛ به نقل از ملازهی، 1391) نیز روش های متعددی را برای آموزش همگانی به شاگردان مطرح می نماید و یکی ان این روش ها دادن شماره به هر یک از دانش آموزان می باشد در این شیوه دانش آموزان در گروه های سه نفره کار می نمایند و برای هر یک از اعضاء شماره 1 تا 3 انتخاب می شود .