چکیده:
زینالعابدین انگورج تقوی !
چکیده
۹
امروزه قسمت اعظمی از میادین نفتی وگازی جهان د رامتداد مرزی دو با چند کشورقرا رگرفتهاند. بهرهبرداری
و استخراج ا زاین میادین مشترک یکی از مناقشهبرانگیزترین مسائّل کشورهای میزبان این میادین و مخازن
جلوگیری یا حداقل کاهش چنین اختلافاتی به روشهای مختلف بهرهبرداری مشترک روی آوردهاند. یکی از
این روشهای بسیار سودمند روش بهرهبرداری از طریق قرارداد یکپارچهسازی میباشد. د راین رو شکشورهای
میزبان میادین و یا مخازن مشترک توافق میکنند که میدان بعنوان یک واحد تلقی شود و بهرهبرداری ا زآن
بصورت هماهنگ و یکپارچه انجام گیرد. بانوجه به تنوع وگوناگونی قرارداد یکپارچهسازی مینوان گفت که
رویهای متحدالشکلی درخصوص این قراردادها وجود دارد. سوال ی که برای این مقاله میتوان مطرح نمود این
است که آیا رویه متحدالشکلی درخصوص توافقات بهرهبرداری مشترک و یکیارچهسازی میادین نفنی منعقده
بین دولتها وجود دارد؟ که به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی این فرضیه پرداخته است که کشورها غالبا
برای بهرهبرداری از میادین مشترک نفت و گاز خود از توافقات دوجانبه و چندجانبه به منظور یکپارچهسازی
و بهرهبرداری مشترک استفاده میکنند. این نوافقات /گرچه از لحاظ جغرافیایی و بندهای مورد استفاده در
آنها دارای تنوع وگوناگونی زیادی هستند اما به نظر میرسد ا زالگوی تفریبا ثابتی پیرو ی کنند.
واژگان کلیدی: یکپارچهسازی» توافقات توسعهء حاکمیت ملیء مخازن مشترک» رویه دولتها
!۱ کارشناسی|رشد حقوق بینالمللء دانشگاه خوارزمی .ند صع 2 نصه 0 ماده
Today, most of the world's oil and gas fields are located along the borders of two or more countries. Exploitation and extraction from these common fields has been one of the most controversial issues of the host countries of these fields and reservoirs. In particular, the lack of a specific and comprehensive procedure has added to disagreements. Today, countries have resorted to various methods of joint exploitation to prevent or at least reduce such disagreements. One of these very useful methods is the exploitation through the integration contract. In this method, the host countries of the common fields or reservoirs agree that the field should be considered as a single unit and its operation should be done in a coordinated and integrated manner. Given the diversity of integration agreements, it can be said that there is a uniform procedure for these agreements. The question that can be asked in this article is whether there is a uniform procedure for joint exploitation agreements and integration of oil fields agreements between governments? This article examines in a descriptive-analytical manner the hypothesis that countries often use bilateral and multilateral agreements for integration and joint exploitation to exploit their common oil and gas fields. Although these agreements are very diverse in terms of geography and the clauses used in them, they seem to follow an almost fixed pattern.
خلاصه ماشینی:
سوالی که برای این مقاله میتوان مطرح نمود این است که آیا رویه متحدالشكلی درخصوص توافقات بهرهبرداری مشترک و یكپارچهسازی میادین نفتی منعقده بین دولتها وجود دارد؟ که به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی این فرضیه پرداخته است که کشورها غالبا برای بهرهبرداری از میادین مشترک نفت و گاز خود از توافقات دوجانبه و چندجانبه به منظور یكپارچهسازی و بهرهبرداری مشترک استفاده میكنند.
با در نظر گرفتن فقدان سند حقوقی بینالمللی تدوین شدهای در حوزه بهرهبرداری از میادین مشترک نفتی از طرفی و تعداد روزافزون توافقات دوجانبه بین کشورها در بهرهبرداری از این نوع میادین این تحقیق درصدد پاسخ به این سوال میباشد که آیا میتوان به یک رویهای متحدالشكل تحت لوای حقوق بینالملل در توافقات یكپارچهسازی دست یافت.
در رابطه با بهرهبرداری از منابع مشترک نفت و گاز از گذشته تا به امروز چند دیدگاه بین حقوقدانان وجود دارد که باتوجه به رویه و قواعد حاکم بر کشورها در رابطه با بهرهبرداری از ذخایر مشترک نفتی میتوان به قواعد زیر بعنوان مهمترین آنها اشاره کرد.
2-1- قاعده تبعیت یا مالکیت در محل زمانی که اولین چاه نفتی در سال 1859 در آمریكا کشف شد، مالكیت خصوصی در رابطه با منابع نفت و گاز مورد پذیرش قرار گرفت اما حدود اعمال مالكیت و تعیین حقوق مالكان منابع با مشكل روبرو بود.
3- اصول قابل اعمال در مورد توسعه میادین مشترک نفتی 3-1- اصل حاکمیت دولتها بر تمامیت ارضی و منابع طبیعی در منابع حقوق بینالملل، قاعده یا الزامی بر همكاری در زمینه بهرهبرداری از منابع مشترک بین کشورها وجود ندارد.