چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت مثبت اندیشی بر خود تنظیمگری هیجانی و رضایت زناشویی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه ازاد اسلامی شهرستان شیراز در سال 1398بود. 30 دانشجو به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15) قرار گرفتند.. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای خود تنظیمگری هیجانی، رضایت زناشویی و جهت انجام مداخله از برنامه آموزشی مهارت مثبت اندیشی فرم گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت مثبت نگری موجب افزایش ابعاد خودتنظیمی هیجان و رضایت زناشویی در دانشجویان زن متاهل شد. همچنین، با توجه به اثر زمان، بین سه دورهٔ زمانی در ابعاد خودتنظیمی هیجان و رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود داشت. اثر تعامل بین زمان اندازهگیری و گروه نیز بر میانگین نمرات ابعاد خودتنظیمی هیجان و رضایت زناشویی دانشجویان زن متاهل معنادار بود. بنابراین لازم است مثبت اندیشی به عنوان یک رویکرد اثر بخش بر ویژگیهای روانشناختی افراد، مورد توجه متخصصین حوزه سلامت روان و خانواده قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
همچنین، محققان اثربخشی این برنامه را بر افزایش عواطف، هیجانهای مثبت و بهزیستی روانی نشان دادهاند (لو، وانگ و لیو 11 ، 2013؛ لمبرت، فیچمن و استیلمن 12 ، 2012، کاهلر، اسپیلان، دی، کلرکین، پارکس، لونتال 13 و همکاران، 2014؛ بویلر، emotion regulation Halford, Moore, Wilson, DyerFarrugia Ben–Naim, Hirschberger, Ein-Dor, Mikulincer Marital Satisfaction Bradbury, Beach, Fincham Li, Fung Park, Peterson, Sun Rashid, Seligman Positive Psychology Garnefski, Kraaij Lü, Wang, Liu Lambert, Fincham, Stillman Kahler, Spillane, Day, Clerkin, Parks, Leventhal, Brown هاورمن، وسترهوف، ریپر و اسمیت 1 ، 2013).
Bolier, Haverman, Westerhof, Riper, Smit, Bohlmeijer Torrence and Connelly Kobylinska and Kusev Tamir, Gutentag Tamir, Bigman, Rhodes, Salerno, Schreier دونالدسون و دولوت و رائو 1 (2014) و رشید (2015) در پژوهشهای جداگانه ای نشان دادند که درمان به شیوه مثبت نگر موجب افزایش سلامت روانی و افزایش روابط و هیجانهاي مثبت، حرمت خود و شادکامی میشود.
اعتبار ملاک این پرسشنامه را با پرسشنامه Donaldson, Dollwet, Rao Gordon, Chesney , Reiter, Walla Volkaert, Wante, Van Beveren, Vervoort , Braet Young, Sandman, Craske سازگاری خانواده، به ترتیب 86/0 و 92/0 به دست آوردهاند که نشانگر اعتبار قابل قبول آن میباشد و پایایی آن نیز با 95/0 با روش آلفای کرونباخ محاسبه شده است (به نقل از احمدپور و خالدی، 1396).
نتيجهگيري پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر خود تنظیمگری هیجانی و رضایت زناشویی دانشجویان زن متأهل دانشگاه آزاد اسلامی شیراز انجام شده است.