چکیده:
گسترش فضای مجازی منجر به گسترش ابزارها و سهولت در انتشار صوت و تصویر شده است و دولتها موظف هستند از طریق اعمال نظارت و پلیس اداری، در جهت حفظ حقوق شهروندان و نظم عمومی تلاش نمایند. اعمال این نظارت نیازمند تصریح مقنن است و صرفا نهادی میتواند بر انتشار صوت و تصویر در فضای مجازی نظارت کند که این صلاحیت از جانب قانونگذارو یا نهاد صالح دیگری به آن اعطا شده باشد. بر اساس یافتههای این پژوهش، برای تعیین نهاد ناظر در این حوزه، باید انتشار صوت و تصویری که واجد صفت «فراگیر» باشد را با غیر آن تفکیک کرد. نظارت بر انتشار صوت و تصویر فراگیر برعهدۀ سازمان صدا و سیما و تعیین مصادیق آن بر عهدۀ شورای عالی فضای مجازی است. نظارت بر انتشار غیرفراگیر نیز بر عهدۀ اتحادیه کسب و کارهای مجازی بوده و این اتحادیه، موظف به صدور مجوز برای این فعالیتها است. البته به نظر میرسد نظارت بر فعالیتهای مجازی باید به صورت پسینی اعمال شده و دولت صرفا در صورت وقوع جرم و یا تخلف، به موضوع ورود کرده و اعمال حاکمیت نماید. همچنین استفاده از ظرفیت هیات منصفه و سازمانهای مردم نهاد جهت نظارت مطلوب بر این عرصه میتواند مورد توجه قانونگذاران این عرصه قرار گیرد.
The expandation of cyberspace has led to the proliferation of tools and releasing audio and video areeasier than before, and governments are required to monitor and administrative police to protect the rights of citizens and public order. Applying this oversight requires a legislative stipulation, and only an institution can monitor the dissemination of audio and video in cyberspace, which has been granted by the legislature or another competent body. According to the findings of this study, in order to determine the supervisory body in this field, it is necessary to separate the publication of audio and video that has the attribute of "pervasive". Non-pervasive publishing is also overseen by the Virtual Business Association, which is authorized to issue licenses for these activities. Of course, it seems that the monitoring of virtual activities should be applied retroactively, and the government should enter into the issue and exercise sovereignty only in the event of a crime or violation. Also, the use of the capacity of the jury and non-governmental organizations for optimal supervision in this field can be considered by the legislators in this field.
خلاصه ماشینی:
رئیس این سازمان با صدور حکمی، سازمانی را به عنوان «سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» که اختصارا «ساترا» نامیده میشود تاسیس کرده و «استانداردسازی خدمات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی؛ هدایت و نظارت برای تولید و انتشار محتوا و خدمات مبتنی بر اخلاق رسانه ای و فرهنگ اسلامی ـ ایرانی؛ صدور مجوز به ارائه کنندگان خدمات در این عرصه ؛ تهیه ، تنظیم و تصویب نظامنامه ها، روشهای اجرایی، دستورالعمل های کاربردی و ساماندهی حوزه صوت و تصویر فراگیر در جهت حمایت از خدماتدهندگان و تأمین حقوق کاربران؛ حمایت و تحرکبخشی به حوزه تولید محتوا و خدمات و ایجاد نشاط اجتماعی برای افزایش تبادل اطلاعات ترافیک داخلی و کاهش ترافیک بین المللی؛ افزایش کسب و کار و اشتغالزایی در این حوزه؛ افزایش مراجعه کاربران بین المللی، همچنین استفادة هرچه بیشتر کاربران ایرانی از برترین محتواهای جهان و درنهایت ، تهیه دستورالعمل نظارت بر محتوا بر اساس ضوابط و استانداردهای پخش صوت و تصویر در سازمان صداوسیما، همچنین ؛ زمینه سازی تسهیل گری برای فعالان این حوزه» را از جمله وظایف و ماموریت ها این سازمان دانسته است (جامجم آنلاین ، ١٣٩٥).