نویسنده: ویلیام بی.استانلی؛
مترجم: میر طاهر، سید رضا؛
بهار 1381 - شماره 19 (6 صفحه - از 38 تا 43)

کلید واژه های ماشینی : اجتماعی ، مدارس ، آموزش ، نظم اجتماعی ، بازسازیگرایان ، آمریکا ، آمریکا ، مصلحتگرایی ، دیویی ، برنامهء فرهنگی دموکراتیکتر بازسازیگرایان
"4 هنگامی که ارتباط بازسازیگرایی اجتماعی را با مباحث اخیر آموزشی مورد بررسی قرار دهیم،یادآوری چارچوبی که براساس آن جورج کانتس برای نخستینبار مربیان را به منظور ایجاد نظم اجتماعی نوینی در سال 1932 به چالش طلبید،ارزشمند به نظر میرسد. از سوی دیگر،میزان فقر برای آمریکاییهای آفریقاییتبار،لاتینها و آمریکاییان بومی هنوز در سطح دورهء رکود وظایف مدارس انتقال فرهنگ غالب و کمک به حفظ ثبات اجتماعی و روابط قدرت موجود است بازسازیگرایان استدلال میکردند،آموزش هرگز نمیتواند بیطرف باشد،یعنی همواره به سود برخی گروهها و بر علیه گروه دیگر است بزرگ باقیماند است. اما اینگونه تأکید بر انتقاد اجتماعی ویژگی اصلی نظریهء مصلحتگرایی«دیویی»بدانگونه که در زمینهء آموزش و دموکراسی اعمال میشود نیز محسوب میشود و بدین جهت، بازسازیگرایان هیچ موضوع قابل توجه جدیدی در این مورد عرضه نداشتهاند. مبتنی ساختن برنامهء درسی بر آن دسته از راهحلهای اجتماعی که قبلا توسط معلمان و یا دیگر کارشناسان ارائه شده است،باعث از دست رفتن فرصت لازم برای دانشآموزان به منظور درگیر شدن در فرایند اعمال سنجش عملی خواهد شد. دیویی دریافت،این فرض که آموزش عمومی قادر به ایفای نقشی اساسی در دگرگونی فرهنگی است که برای ایجاد تغییرات در نظم اجتماعی ضرورت دارد، واقعبینانه نیست. همچنانکه قبلا نیز ذکر شد، تلاش برای تحمیل نوعی نگرش خاص و ثابت دربارهء نظم اجتماعی جدید،به مفهوم «از بین بردن استعداد»دانشآموزان شایسته است که برای ایجاد تغییر اجتماعی به منظور بهبود انسانی مورد نیاز هستند. باید هشدار بازسازیگرایان دربارهء خطر «تسامح»و نیاز به فعالیت در راستای بهبود وضعیت انسانی از طریق آموزش و پرورش را پذیرا شویم و در عین حال،ما میتوانیم به سنت مصلحتگرایی خود برای الهامبخشی به ذهن خویش و کسب توانشهای نامحدود و قوای انسانی بازگردیم."
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)