خلاصه ماشینی:
"از دههی 1970 این امر بهنحو فزایندهای برای افراد جوان مرسوم شدهاست که اوقات خود را قبل از انجام روندگذار داخلی به ازدواج و یا همزیستی حرفزندگی مجردی و یا زندگی با همگنان خودکنند(هریس،1983؛یانگ،1984؛وج.
با این همه،اگرچه سنی که در آنافراد جوان برای نخستین بار از منزلخانوادگی نقل مکان میکنند کاهش یافته،اما سن ازدواج افزایش پیدا کرده و ارتباطبین ترک منزل والدین و ازدواج تضعیفشده است(جونز،1995).
متوسط سنی که در آن،زنان نخستین بچهی خود را به دنیا آوردند،در بین زنانیکه از خانوادههای شبه ماهر و غیر ماهربودند،23/7 سال در مقایسه با 27/9 سالبرای زنانی بود که از خانوادههای حرفهایو مدیریتی بودند والدین منفرد و وابستگی رفاهی اگرچه شواهد حاکی از آن است کهگذارهای داخلی اکنون در مرحلهای بسیاردیرتر رخ میدهند،اما یکی از تغییراتکلیدی طی دو دههی قبلی،افزایشهم خانگی است.
در واقع،یکی ازدلایل لغو کمک هزینهی مسکن برای گروهسنی زیر 25 سال این نگرانی بود که افرادجوان از نظام پرداخت کمک هزینه برایانتقال از منزل خانوادگی در مرحلهای زودتراز آنچه وضعیت مالی شخصیشان اجازهمیداد،سوء استفاده میکردند:روندهای گذار سریع در زمینههایمسکنیابی و داخلی،مشخصهی دورهیاشتغال کامل و فراوانی نسبی که در دههی1960 وجود داشت،تلقی میشد(کرنال،1985).
درحالیکه روندهای محلی نشاندهندهی نزول کلی در مرحلهی توالد در بینجوانان کم سن و سال در دورههای افزایشبیکاری است(آین لی 1991)،برخیشواهد از این دیدگاه پشتیبانی میکنند کهاحتمال بیشتری وجود دارد که افراد جوانبیکار نسبت به جوانان دارای مشاغل تماموقت یا مشغول تحصیل تماموقت،صاحب فرزند شدند(کافیلد-ویرایشگر،1986 و هریس،1990)."