چکیده:
زیبایی شناسی سینمای ایران با تکیه بر غربت آگاهی اشراقی ذیل عنوان «سینمای مثال نگار»، مسأله ی این مقاله است مفهوم «غربت آگاهی» به معنای یادآور شدن انسان به غربت خویش در اثر چیست؟ فرا روی به عالم بالا در هنر سنتی، آغاز تأمل ما در پیوند زیبایی شناسی اشراقی با سینما محسوب می شود. با رویکرد ابژکتیو زیبایی شناختیِ شیخ اشراق و صدور زیبایی از نورالانوار به عالم و انسانِ محصور شده در غربت غربی تحت تدبیر ارباب انواع، می توان به تحلیل فیلم های مثال نگار در سینمای ایران پرداخت. در این نوشتار مضمون «غربت آگاهی» در سینمای ایران با رجوع به رساله های تمثیلی شیخ اشراق با ملازمت تأویل و پدیدارشناسی هانری کربن بررسی شده است. بر مبنای هبوط و معرفت شناسی اشراقی در روایت شناسی فیلم هایی با مضمون غربت آگاهی مشخص گردید، در وحدت سه وجهی حکایت (راوی، روایت و مروی)، راوی هم فاعل حماسه است هم موضوع و مفعول.
The aesthetics of Iranian cinema based on illuminated stranger consciousness under the title of exemplary cinema is the subject of this article. How the concept of stranger consciousness which means reminding human of his homelessness is created. Escape to the world above in traditional art is the beginning of our reflection on the connection between illuminated aesthetics and cinema. With Sohrevardi's objective aesthetic approach and with exploring beauty from premiere hypostase de la lumiere des lumieres to the world and confinement of human in exile under the management of the lord of all kinds, one can analyze exemplary films in the Iranian cinema. In this article the theme of homelessness in the Iranian cinema with reference to sheikh Ishraq 's allegorical treatises and with the help of Henry corbin's interpretation and phenomenology has been examined. On the basis of descent and enlightment, in the narratology of films with the theme of stranger consciousness it has been revealed that in the three – dimentional unity of the story ( narrator, narration, and the subject of narration), the narrator is the subject, object and the theme of the epics
خلاصه ماشینی:
تاريخ دريافت :٩٩/٨/٤ تاريخ پذيرش :٩٩/١١/١٢ چکيده : زيبايي شناسي سينماي ايران با تکيه بر غربت آگاهي اشراقي ذيل عنوان «سينماي مثال نگار»، مسأله ي اين مقاله است مفهوم «غربت آگاهي» به معناي يادآور شدن انسان به غربت خويش در اثر چيست ؟ ١ .
با رويکرد ابژکتيو زيبايي شناختي شيخ اشراق و صدور زيبايي از نورالانوار به عالم و انسان محصور شده در غربت غربي تحت تدبير ارباب انواع ، مي توان به تحليل فيلم هاي مثال نگار در سينماي ايران پرداخت .
در اين نوشتار مضمون «غربت آگاهي» در سينماي ايران با رجوع به رساله هاي تمثيلي شيخ اشراق با ملازمت تأويل و پديدارشناسي هانري کربن بررسي شده است .
واژه هاي کليدي: زيبايي شناسي، سينماي ايران ، غربت آگاهي، سهروردي، عالم مثال ، تمثيل مقدمه تقليد و الگو برداري هنرمند براي خلق اثر هنري، يکي از دراز دامن ترين مباحث تاريخ زيبايي شناسي در نزد فيلسوفان بوده است .
معماري فلسفه اشراق و بخصوص رساله « قصه غربت غربي» براي خارج شدن انسان از غربت طراحي شده است ، اين معماري سوفيايي شامل جهان شناسي، انسان شناسي و معرفت شناسي سهروردي مي باشد که در سير حکمت به حکايت با بازخواني هاي هانري کربن ، کاربرد امروزي يافته است .
٤. تجزيه وتحليل يافته هاي تحقيق بر اساس پيش درآمد نظري اين نوشتار و آنچه درباره پديدارشناسي سه شخصيت نمايشي حسن ، عشق و حزن در رساله مونس العشاق و انطباق با عقل ، نفس و جسم فلک گفته شد، ابتدا به سکانسي از فيلم تمثيلي «آتش سبز» ساخته ي محمد رضا اصلاني اشاره مي شود که بي شباهت به تطبيق و روش سهروردي نيست .