چکیده:
نگارنده معتقد است که، مشارکت سیاسی از طریق تشکیل حزب، در چارچوب اصل
امربه معروف و نهی از منکر یکی از وظایف دینی است و نقش مهمی در اصلاح جامعه دارد، در
عصر حاضر، به علت پیچیده شدن امور و ارتباط مسائل با یکدیگر، یک نفر نمیتواند درک
همهجانبه از مسائل پیدا کند، مگر آنکه از مشورت و همکاری کارشناسان بهرهمند شود. به این
ترتیب استفاده از مطالعات انجام شده، تجربیات پیشینیان و تجربیات سایر ملل در کنار
همکاری افراد بصیر و دلسوز با یکدیگر، میتواند منجر به حل مشکلات شود، این یعنی تشکیل
حزب.
خلاصه ماشینی:
"نویسنده در اثبات ضرورت حزب، به اصل دینی امربه معروف و نهی از منکر متوسل میشود و ابتدا در اهمیت امر به معروف میگوید: حس دیگرخواهی انسان و مقابله با ناراستیها و معضلات در قالب امر به معروف، که وظیفهای دینی است ارضاء میشود و اگر همه شهروندان خود را موظف به انجام آن بدانند؛ علاوه بر اصلاح جامعه و حکومت، اخلاقیترین نیاز خود ـ یعنی حس دیگرخواهی ـ را، ارضاء میکنند و کسب و پاداش اخروی را، به انتظار مینشینند دیگر جایی برای عقبماندگی و ظلم و فساد و استبداد، باقی نمیگذارند.
با چنین نگاهی در جوامع جدید احزاب، مطبوعات و NGOها مصداق امر به معروف و نهی از منکر جمعیاند و شهروندان با پیوستن به آنها رسالت اجتماعی خود را، انجام میدهند و حس دیگرخواهی خویش را ارضاء میکنند، بنابراین وظیفه حکومت، تضمین آزادیهای مدنی و تکلیف شهروندان، پیوستن به نهادهای مدنی و استفاده از حقوق و آزادیهای خود است؛ تنها در سایه اقدام جمعی به عنوان یک مسئولیت شهروندی پیشرفت همهجانبه تحقق مییابد و ناهنجاریها برطرف میشوند."