چکیده:
شناخت متغیرهای تاثیرگذار بر مشکلات جنسی زوجین می تواند در قالب برنامههای پیشگیری و درمان مرتبط با این نوع مشکلات به کار بسته شود. هدف این پژوهش پیش بینی مشکلات جنسی بر اساس ترس از صمیمیت و اهمال کاری بود. بدین منظور تعداد 220 دانشجوی متاهل از دانشگاه های شهر تهران (130 زن، 90 مرد) در سال تحصیلی 1398 در این پژوهش شرکت کردند و مقیاس ترس از صمیمیت (دسکاتنر و ثلن، 1991)، مقیاس اهمال کاری ناب (استیل، 2010) و پرسشنامه وضعیت جنسی گلومبک ـ راست (گلومبک و راست، 1986) توسط آن ها تکمیل شد. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای ترس از صمیمیت و مشکلات جنسی و همچنین بین متغیرهای اهمال کاری و مشکلات جنسی رابطه مثبت معنادار وجود دارد که در سطح (01/0 ≥p) معنادار است. ضریب تعیین (درصد واریانس) در گام اول تحلیل رگرسیون 52/0 و در گام دوم، 56/0 به دست آمد که این مقادیر در سطح (01/0 ≥p) معنادار است. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که ترس از صمیمیت و اهمال کاری می توانند مشکلات جنسی را پیش بینی کنند و متغیر ترس از صمیمیت، نسبت به متغیر اهمال کاری، پیش بینی کننده قوی تری برای مشکلات جنسی است. بررسی این متغیرها در افراد می تواند به پیشگیری و درمان کارآمدتر مشکلات جنسی کمکی قابل توجه کند و رضایت زناشویی زوجین را ارتقا ببخشد.
Understanding the influential variables on coupleschr('39') sexual problems can be applied in prevention and treatment programs. The purpose of the present study was to predict sexual problems based on fear of intimacy and procrastination. For this purpose, 220 married students from Tehran universities (130 women, 90 men) in the academic year 2019 participated in this study and completed the Fear of Intimacy Scale (Descutner & Thelen, 1991), the Pure Procrastination Scale (Steel, 2010), and the Golombok-Rust Inventory of Sexual Status Questionnaire (Golombok & Rust, 1986). To analyze the data, correlation coefficients were calculated and stepwise regression was run. The results showed that there was a significant positive relationship between fear of intimacy and sexual problems, and also between procrastination and sexual problems Which is significant at the level (p≥ 0.01). R2 is the first step concluded 0.52, and in step 2 concluded 0.56 Which is significant at the level (p≥ 0.01). Based on the research findings, it can be concluded that fear of intimacy and procrastination can predict sexual problems and fear of intimacy is a stronger predictor of sexual problems than procrastination. investigating these variables in individuals can help prevent and treat sexual problems effectual and improve marital satisfaction.
خلاصه ماشینی:
بدين منظور تعداد ٢٢٠ دانشجوي متاهل از دانشگاه 220 married students from Tehran universities (130 هاي شهر تهران (١٣٠ زن ، ٩٠ مرد) در سال تحصيلي ١٣٩٨ در اين women, 90 men) in the academic year 2019 پژوهش شرکت کردند مقياس ترس از صميميت (دسکاتنر ثلن ، participated in this study and completed the Fear of و و Intimacy Scale (Descutner & Thelen, 1991), the ١٩٩١)، مقياس اهمال کاري ناب (استيل ، ٢٠١٠) و پرسشنامه وضعيت Pure Procrastination Scale (Steel, 2010), and the جنسي گلومبک ـ راست (گلومبک و راست ، ١٩٨٦) توسط آن ها تکميل Golombok-Rust Inventory of Sexual Status Questionnaire (Golombok & Rust, 1986).
نوع مقاله : پژوهشي دريافت : آذر ٩٩ پذيرش : دي ٩٩ ويرايش نهايي : ارديبهشت ١٤٠٠ پيش بيني مشکلات جنسي براساس ترس از صميميت و اهمال کاري Predicting sexual problems based on fear of intimacy and procrastination مقدمه ازدواج و رابطه زناشويي ١ بخشي اساسي از زندگي اجتماعي است (بلاچ ، هاسه و لونسون ٢ ، ٢٠١٣).
Kaur, S پيش بيني مشکلات جنسي براساس ترس از صميميت و اهمال کاري Predicting sexual problems based on fear of intimacy and procrastination با پريشاني هاي روانشناختي مرتبط نيست ، اما براي برخي افراد، طفره رفتن بي ضرر اوليه مي تواند به الگوي رفتاري مقاوم و ماندگاري از به تعويق انداختن هاي ارادي و داوطلبانه تبديل شود.