چکیده:
شرایط نامناسب فضاهای عمومی شهری در ابعاد جسمی و روانی کودکان و نوجوانان تاثیر گذار می باشد. عدم امنیت شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از عوامل مزمن شهری و محیطی هستند. طراحی فضاهای عمومی باز و محلات شهری متناسب با آسایش و سلامت روانی و فیزیکی شهروندان یکی از اهداف طراحی شهری پایدار به شمار می رود که در سال های اخیر به ویژه در کشورهای توسعه یافته گسترش زیادی داشته و ارائه راهنماها و معیارهای طراحی برای آسایش روانی و شادکامی، سلامت و ایمنی شهروندان از نتایج چنین رویکردی بوده است. هدف از این تحقیق بررسی نقش فضاهای عمومی شهری بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. ابزار پژوهش حاضرپرسشنامه 28 سوالی سلامت کودک بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 23 spss و مدل معادلات ساختاری(AMOS) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد فضاهای شهری بر سلامت روانی – اجتماعی کودکان تاثیر دارد. ارتباط فضاهای شهری با محدودیت های اجتماعی، رفتاری و عاطفی 48/0-، ارتباط فضاهای شهری و عزت نفس71/0، ارتباط فضاهای شهری و سلامت روان63/0 و ارتباط فضاهای شهری و مشکلات با خانواده54/0- می باشد.
Inadequate conditions of urban public spaces affect the physical and mental dimensions of children and adolescents. Urban and residential insecurity, isolation, depression and social disruption in urban areas are chronic urban and environmental factors. Designing open public spaces and urban neighborhoods in accordance with the comfort and mental and physical health of citizens is one of the goals of sustainable urban design that has expanded in recent years, especially in developed countries, and providing design guidelines and criteria for mental comfort and The happiness, health and safety of citizens have been the result of such an approach.The purpose of this study was to investigate the role of urban public spaces on the mental health of children and adolescents. The method of the present study was applied in terms of purpose and descriptive-correlational in terms of research method. The instrument of the present study was the 28-item Child Health Questionnaire.For data analysis, SPSS 23 software and structural equation model (AMOS) were used. The results of regression analysis showed that urban spaces affect the psychosocial health of children. The relationship between urban spaces and social, behavioral and emotional limitations is -0.48, the relationship between urban spaces and self-esteem is 0.71, the relationship between urban spaces and mental health is 0.63 and the relationship between urban spaces and problems with family is -0.54.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نقش فضاهاي شهري بر سلامت رواني کودکان و نوجوانان اتخاذ رويکردهاي نوين برنامه ريزي و طراحي محيط براي ارتقاي سلامت محيطي شهروندان بخصوص کودکان و نوجوانان ضروري است .
تاکنون پژوهش هايي در زمينه مؤلفه هاي محيطي مؤثر بر سلامت روان انجام شده است ، مصلحي و همکاران، ١٣٩٣ در پژوهشي به بررسي اثرات فضاي سبز بر جوامع انساني: فعاليت فيزيکي، سلامت جسمي و رواني و کاهش تصادفات انجام دادند، فتحي و همکاران (٢٠٢٠) نقش طراحي شهري در افزايش فعاليت بدني و سلامت رواني پرداختند، بريچ ٢ و همکاران(٢٠٢٠) به نقش فضاهاي شهري بر سلامت روان و بهزيستي شهروندان پرداختند، کاظمي و بمانيان (١٣٩٦) بررسي تاثير منظر طبيعي (باغ) بر سلامت روان و نيز کاهش اضطراب و تامين نياز فطري آدمي به تجربه ي محيط هاي طبيعي متنوع در جهت نيل به آرامش پرداختند.
با توجه به نقش فضاهاي شهري و تاثير آنها بر ويژگيهاي روانشناختي و اينکه امروزه فضاهاي عمومي شهرها بر اساس اصول و معيارهاي استفادة بزرگسالان شکل گرفته است و اغلب فضاهاي شهري، عمدتا فاقد کيفيت براي استفاده کودکان و نوجوانان و به دور از مشخصه هاي يک شهر دوستدار کودک ميباشند.
با توجه به اهميت بحث سلامت روان کودکان پژوهش حاضر در پي بررسي نقش فضاهاي شهري بر سلامت رواني- اجتماعي کودکان و نوجوانان ميباشد.
جامعه آماري شامل کودکان ٩تا ١٤ سال شهر اصفهان بودند باتوجه به الگوهاي متفاوت معيشتي در جوامع مختلف براي همگوني يافته هاي اين پژوهش جامعه شهري را مورد بررسي قرار خواهد گرفت .
Toward dynamic urban environmental exposure assessments in mental health research.