چکیده:
امروزه به دلیل نقش و اهمیت شهرهای کوچک در فرآیند توسعه، روستاهای زیادی به شهر تبدیل میشود. اما از آنجا که مدیریت شهری در شهرهای کوچک با مشکلات زیادی روبرو میباشد، برای رسیدن به اهداف توسعه بایستی مدیریت شهری در این شهرها تقویت شود؛ زیرا بدون توجه به عنصر مدیریت در شهرهای کوچک، این شهرها نخواهند توانست نقش خود را در توسعه منطقه ای و ملی به خوبی ایفا نمایند. هدف این تحقیق بررسی مسائل و مشکلات مدیریت شهری در شهرهای کوچک میباشد؛ در این تحقیق، عواملی از قبیل کمبود منابع مالی و درآمدی به عنوان مهمترین مشکل، سطح پایین تخصص و آگاهی اعضای شورا و شهرداران و مشارکت پایین شهروندان در امور مربوط به شهر، به عنوان متغیرهای مساله تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
بنابراین نمی توان روند تبدیل روستا به شهر و به تبع آن گسترش شهرهای کوچک را متوقف کرد، بلکه به منظور کاهش مشکلات شهرهای کوچک و موفقیت آنها در توسعه منطقه ای و محلی، باید مدیریت شهری در این شهرها تقویت شود؛ زیرا بدون توجه به عنصر مدیریت در شهرهای کوچک، این شهرها نخواهند توانست نقش خود را در توسعه منطقه ای و ملی به خوبی ایفا کنند.
در ایران، با توجه به قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 1362، شهر محلی است با حدود قانونی که در محدوده جغرافیایی بخش واقع شده و از نظر بافت ساختمانی، اشتغال و سایر عوامل، دارای سیمایی با ویژگیهای خاص خود بوده، به طوری که اکثریت ساکنان آن در مشاغل کسب، تجارت، صنعت، کشاورزی، خدمات و فعالیتهای اداری اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری از خودکفایی نسبی برخوردار بوده و کانون مبادلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی حوزه جذب و نفوذ پیرامون خود بوده و حداقل دارای 10 هزار نفر جمعیت باشد (منصور، 1382: 4).
به عنوان مثال، بسیاری از شهرداریهای کوچک آفریقای جنوبی، در نتیجه عدم مدیریت صحیح منابع شهری، وضعیت مالی فقیری دارند که در نتیجه آن، مشارکت بخش خصوصی، یکی از مهمترین شیوه هایی است که شهرداریهای آفریقای جنوبی برای بهبود منابع درآمدی به آنها متوسل شده اند (Development Bank of Southern Africa,2004: 3) به طور کلی شهرهای کوچک در کشورهای در حال توسعه درآمدهای کمتری داشته و شرایط اقتصادی در شهرهای کوچک، اغلب وخیم تر از شهرهای بزرگ میباشد (Cohen, 2004: 5).