چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی فرایند نوسازی استراتژیک و تکمیل یک مدل فرایندی است. این پژوهش، با مطالعهی ادبیات حوزهی مدیریت تغییر، و موارد اجرای موفق نوسازی استراتژیک در یک سازمان، گامی در راستای توسعهی مدلهای فرایندی موجود برداشته است. به این منظور، یک سازمان موفق ایرانی انتخاب شد تا نوسازیهای رخ داده در آن با استفاده از روش موردکاوی عمیقا بررسی شود. نتایج حاصل پیشنهاد میکند که برای موفقیت در فرایند اجرای نوسازی استراتژیک در حوزهی کسبوکار، نوسازیهای موازی در ساختار، سیستمها، و دانش سازمانی، میبایست به صورت متوالی اتفاق بیفتند. به عبارت دیگر، موفقیت در نوسازی سیستم کسبوکار نیازمند نوسازی در ساختار و سیستمهای سازمانی است. این نوسازیهای موازی که دارای فرایندی مشابه فرایند نوسازی اصلی هستند، ممکن است از مرحلهی تفسیر نوسازی در حوزهی کسبوکار - برای نوسازیهای برنامهریزیشده - یا از مرحلهی پیادهسازی - برای نوسازیهای برنامهریزی نشده - فعال شوند. در میان عناصر اصلی سازمانی، نوسازی ساختار، نقش اهرم تسهیلکنندهی اجرای نوسازی در مشخصههای مختلف سازمان را در طول زمان ایفا میکند.
This research studies the process of strategic renewal and completes an extant process model. It has taken a pace forward to develop a process model through assessing extant process models and reviewing change management literature besides investigating some cases of successful renewals. For this purpose, a successful Iranian organization has been selected to be examined deeply through an embedded single case study. Our findings suggest that to be successful in the process of strategic renewal implementation in business domain, parallel renewals in structure, processes, and knowledge should occur consequently. In other words, successful implementation of strategic renewal in business systems requires some renewals in organizational systems. Having a process similar in steps with the target’s one, these renewals may be triggered either from the interpretation part of the target renewal for planned renewals or from the integration part for the unplanned ones. Among key elements of an organization, structure works as a leverage to facilitate implementation of renewals in different characteristics during the time.
خلاصه ماشینی:
مروري بر ادبيات حوزه ي نوسازي استراتژيک نشان ميدهد که بخش اعظم پژوهش هاي انجام شده از جنس تئوري واريانس هستند -به اين معنا که اثر يک عامل مشخص را بر موفقيت يک نوسازي خاص اجرا شده در سازمان بررسي ميکنند (آگير و تيس ، ٢٠٠٩؛ اگرز و کاپلان ، ٢٠٠٩؛ کپرون و ميشل ، ٢٠٠٩؛ ماييجانن -کايلاهيکو، ٢٠١٢؛ گولاتي و پورانام ، ٢٠٠٩؛ هارلد، اوريلي و تاشمن ، ٢٠٠٧) -و به بحث فرايند پياده سازي نوسازي کمتر پرداخته شده است .
در بخش بعدي با توجه به اين کاستي مدل هاي فرايندي در تشريح نحوه ي نوسازي در مشخصه هاي گوناگون سازماني با هدف پياده سازي موفق نوسازي در حوزه ي کسب وکار، و نيز کاستي مدل هاي تشخيصي در تبيين ديناميک و فرايند تغيير در ابعاد مختلف سازمان به صورت هماهنگ ، چارچوب نظري پژوهش ارائه و تشريح شده است .
ولي همان گونه که در مدل هاي مديريت تغيير در ادبيات مطرح شده است ، براي موفقيت در تغيير و پياده سازي نوسازي استراتژيک در حوزه ي کسب وکار ميبايست نوسازيهاي ديگري به صورت موازي و هماهنگ در مشخصه هاي ديگر سازمان اتفاق بيفتند.
Dynamic Capabilities and the Role of Managers in Business Strategy and Economic Performance.
Cognitive Change, Strategic Action, and Organizational Renewal.
Organizational Learning and Strategic Renewal.
Top Management Teams and Organizational Renewal.
Inter-organizational Learning and Strategic Renewal in Small Firms.
), Organizational Learning and Knowledge Management: New Directions (4th international conference proceedings) (pp.
How New Top Managers Use Control Systems as Levers of Strategic Renewal.