چکیده:
نرخ شکست اتحادهای استراتژیک، علیرغم صرف هزینه و منابع فراوان برای شکلگیری آنها بسیار زیاد است. پیشینه نظری در توصیف این وضعیت، کانون انتقادات را متوجه ساختار اتحادها میداند، ابا این وجود جامعیت لازم را برای شریح تاثیر الگوهای ساختاری بر عملکرد اتحادهای استراتژیک ندارد و دیدگاههای پراکندهای پیرامون رابطه ساختار و عملکرد در اتحادها ارائه میدهد. پژوهش حاضر با هدف یکپارچهسازی دیدگاههای پراکنده و ارائه چارچوبی درباره رابطه ساختار-عملکرد، طراحی و با رویکرد فراترکیب، به انجام رسیده است. پس از بررسی و پالایش 129 مطالعه به چاپ رسیده در نشریات معتبر بینالمللی، 15 مقاله در فرایند فراترکیب مورد بررسی قرار گرفت و پس از تحلیلمحتوا و بهکارگیری روش آنتروپی شانون، 9 مقوله مشتمل بر 31 کد در چارچوب نهایی ساختار-عملکرد این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافتههای فراترکیب نشان میدهند پیچیدگی قرارداد، کیفیت رابطه و آزادی عمل بیشترین تاثیر را در رابطه میان ساختار و عملکرد اتحادهای استراتژیک دارند و طراحی ساختار بهینه بدون درنظرگرفتن نقش مکمل میان الگوهای قراردادمحور و اعتمادمحور امکانپذیر نیست.
The rate of failure of strategic alliances is high in spite of spending too much money and resources for their formation. Theoretical background for this failure has focused on the structure of alliances, but this view does not have the required comprehensiveness for explaining the effect of structural frameworks on the performance of strategic alliances. In addition, there are scattered viewpoints in literature on the structure-performance relationship. We used a meta- synthesis approach in this paper to synthesize these viewpoints, in order to present a framework on structure-performance relationship. By reviewing and screening 129 published papers in accredited international journals, 15 papers were studied. Using content analysis and Shannon method, 9 constructs including 31 codes were used in the final framework. Findings show that contract complexity, quality of relationship and freedom of action have the most effects on structure-performance relationship alliances. Furthermore, the optimization of alliance governance could not be reached without considering contractual and relational governance
خلاصه ماشینی:
پيشـينه نظري پيرامون اتحادهاي استراتژيک بيانگر اين مسئله است که ساختار اتحادها مي تواند مسائلي از قبيل هزينه هاي همـاهنگي ، دشـواري تعامـل ، ريسـک از دسـت دادن دانـش اختصاصي ، و ريسک تقويت رقبا، و به تبع آن ها، تهديد جدي براي عملکرد اتحـاد را بـه همراه داشته باشد (کاستنر٤ و همکاران ، ٢٠١٤).
در اين ميان ، محققاني که اصـالت را بـه مباني تئوريک شکل گيري اتحادهاي استراتژيک داده اند، از دو نگـاه نظـري عمـده بهـره گرفته اند؛ يکي از اين دو نگاه نظري ، نظريه هزينه مبادلات است که انعقـاد قراردادهـاي رسمي و داراي جزئيات کافي براي پوشش رخدادهاي احتمالي را براي تنظـيم تعـاملات ميان طرفين اتحاد پيشنهاد مي دهد؛ و ديدگاه نظري ديگر، رويکردي است کـه از آن بـا عنـوان نظريـه رابطـه اي يـاد مـي شـود و محققـان از ايـن نظريـه بـراي پيشـنهاد دادن سـازوکارهاي سـاختاري مبتنـي بـر اعتمـاد و ارتباطـات اجتمـاعي اسـتفاده مـي کننـد (کريشنان ، گيسکنز و استين کمپ ، ٢٠١٦).
محققان آتـي مـي تواننـد فراترکيب را براي ارزيابي رابطه ساختار-عملکرد در ديگـر الگوهـاي سـاختاري از قبيـل الگوهاي سرمايه محور يا شبکه هاي غيررسمي نيز مورد استفاده قرار دهنـد و بـا ترکيـب يافته هاي خود با نتايج اين پژوهش به چارچوب جامع تري از رابطه سـاختار-عملکـرد در اتحادهاي استراتژيک دست پيدا کنند.
Lavie, Haunschild & Khanna 3.
Krishnan, Geyskens & Steenkamp 4.
Krishnan, Martin & Noorderhaven 14.
Effect of formal contracts, relational norms and trust on performance of joint research and development projects.
The effectiveness of contractual and trust-based governance in strategic alliances under behavioral and environmental uncertainty.