چکیده:
یکی از چالشهای موجود در مدیریت منابع آب، تخصیص بهینهی آن بین بخشها و مصارف مختلف است. این مساله با افزایش جمعیت و تقاضا روز به روز حادتر میشود. در این مطالعه، مدیریت منابع آب در شهرستان ساوجبلاغ با استفاده از مدل برنامهریزی چندهدفه بررسی شد. بر اساس مدل، میزان تخصیص بهینهی آب در منطقه مشخص و درصد تغییرات آن با شرایط موجود مقایسه شد. نتایج نشان داد که مقدار بهینهی پمپاژ در ماههای گرم سال افزایش مییابد. افزون بر آن، سطح زیر کشت محصولات زراعی در سال خشک نسبت به مرطوب به طور محسوسی کاهش نشان داد. مقادیر بهینهی پمپاژ نیز در ماههای مختلف سال کمتر از میزان پمپاژ فعلی منطقه بود. با توجه به یافتهها، برای پرهیز از آسیب بیشتر به سفرهی آبهای زیرزمینی منطقه لازم است سیاستهای مدیریت منابع آب منطقه مورد تجدید نظر و مدیریت عرضه و تقاضای آب با هم مورد توجه قرار گیرد.
One of the current challenges in water resource management is its optimum allocation among various sectors and consumptions. The problem is becoming worse due to the population growth and increasing demand, step by step. In this study, the management of water resources in Savojbolagh was examined using Multi Objective Programming Model. According to the model, the optimum allocation rate of water was specified, and its variation percentage was compared with the existing conditions. Results showed that, the optimum pumping level increases during the hot months of the year. Furthermore, the crop cultivated area showed a noticeable decrease in a dry year in comparison to a wet year. The optimum pumping rate was also less than the current pumping rate in different months of the year. On the basis of the findings, to avoid more damage to the groundwater resources level in the region, it is necessary that both the water management resources policies and the water management of supply and demand should be reexamined and be taken into consideration again, together.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که راهکار بهرهبرداری از آبهای زیرزمینی و 1- Henderson and Koant 2- Heaven et al 3- Nakamura 4- Ecosystem-based river basin management 5- Yangtze 6- Hadjibiros et al ٨٦ سیاست مالیاتی نسبت به گزینه های دیگر برای رسیدن به بهرهبرداری پایدار مناسب تر است .
با توجه به آن چه گفته شد هدف اصلی این مطالعه ، تعیین الگوهای بهینه ی کشت محصولات زراعی منطقه و میزان پمپاژ بهینه با در نظر گرفتن مساله ی زیست محیطی در مورد بیش ترین استحصال آب در منطقه و مقایسه ی آن با الگوی برنامه ریزی خطی و شرایط موجود است .
مقادیر بهینه ی اهداف و سطح زیر کشت محصولات در شرایط آبوهوایی (به تصویر صفحه رجوع شود) یونجه 425 200 154 618 610 600 718 700 635 ماخذ: یافته های تحقیق در مدل تک هدفه ، در هر شرایط آب وهوایی میزان سطح زیر کـشت محـصولات در هـدف بیشینه کردن درآمد که برای کشاورز هد ف پراهمیتی است ، بیش تر از دو هدف دیگر مـی باشـد.
مقادیر بهینه و موجود پمپاژ در منطقه در سالهای مختلف (به تصویر صفحه رجوع شود) ماخذ: یافته های تحقیق نتایج مدل آرمانی با در نظر گرفتن هم زمان سه تابع هدف و حل آن با استفاده از روش برنامه ریزی چندهدفـه و در نظر گرفتن وزن ٢برای هدف اول و وزن ١برای دو هدف بعدی طبق فرمـول وزندهـی مورد استفاده در این مطالعه ، میزان سطوح زیـر کـشت محـصولات و مقـدار بهینـه ی پمپـاژ و هم چنین مقدار تخصیص بهینـه ی آب بـه دسـت آمـد.