چکیده:
نوشتارحاضردرپی پاسخ به این سوال است که مستندات فقهی که برای تعامل بین پیروان مذاهب به کار میرود کدام می باشند؟استفاده از ادله فقهی برای اثبات ضرورت مباحثی همچون تعامل دربین مذاهب مختلف، حاوی تلاش برای بارورسازی لایههایی متروک مانده از منابع فقهی می باشد؛ بررسی ادله فقهی تعامل مسالمتآمیز، برخوردار از ماحصلی است که نهتنها اهمیتی کمتر از نتایج حرکت صرفاً اصلاحی اجتماعی ندارد بلکه روندهای منتهی به شکل یافتگی وحدت اجتماعی را معنی مؤثرتر و جدیدتر میبخشد. نتایج بدست آمده در این مقال مشتمل بر چهارمحور: دلیل عقلی، دلیل قرآنی وروایی و سیره ائمه:،اصحاب و امامان مذاهب اهل سنت نشان می دهد،که قواعدفقهی «تقدیم اهم بر مهم»،«وجوب دفع ضرر محتمل» و«حفظ حرمت مسلمانان»،«وجوب مودّت میان مسلمانان» به عنوان مستند عقلی ونقلی، درحفظ وحدت،و دوری از تفرقه میباشد.وهمچنین ادله های دیگرفقهی ازجمله قرآن وسیره معصومین: واصحاب ، تعامل مذاهب مختلف با یکدیگر را به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر به اثبات می رساند.قصد مقاله این است که ادله ومستندات فقهی همزیستی مسالمتآمیز بین دو تفکر تشیع و اهل تسنن را بررسی نمایم، لازم به ذکراست گفتهها و پیشنهادات مطرحشده درباره وحدت میان شیعه و سنی کمتر با دغدغههایی فقهی درگیر می باشدبه نظر میرسد که برای کنار زدن دیدگاههای وحدت گریزانه باید وحدت را در فضایی مؤثرتر و مطرح کرد استفاده از ادله فقهی این فضا را برای ما ایجاد میکند که بتوانیم همزیستی مسالمتآمیز بین پیروان مذاهب اسلامی را با قوت بیشتر اثبات نماییم لازم به ذکراست گفتهها و پیشنهادات مطرحشده درباره وحدت میان شیعه و سنی کمتر با دغدغههایی فقهی درگیر می باشدبه نظر میرسد که برای کنار زدن دیدگاههای وحدت گریزانه باید وحدت را در فضایی مؤثرتر و مطرح کرد استفاده از ادله فقهی این فضا را برای ما ایجاد میکند که بتوانیم همزیستی مسالمتآمیز بین پیروان مذاهب اسلامی را با قوت بیشتر اثبات نماییم
خلاصه ماشینی:
لذا قصد مقاله اين است که ادله ومستندات فقهي همزيستي مسالمت آميز بين دو تفکر تشيع و اهل تسنن را بررسي نمايم ، لازم به ذکراست گفته ها و پيشنهادات مطرحشده درباره وحدت ميان شيعه و سني کمتر با دغدغه هايي فقهي درگير مي باشدبه نظر ميرسد که براي کنار زدن ديدگاههاي وحدت گريزانه بايد وحدت را در فضايي مؤثرتر و مطرح کرد استفاده از ادله فقهي اين فضا را براي ما ايجاد ميکند که بتوانيم همزيستي مسالمت آميز بين پيروان مذاهب اسلامي را با قوت بيشتر اثبات نماييم دليل عقلي قاعده تقديم اهم بر مهم (حفظ اسلام بر حفظ مذاهب ) قاعده تقديم اهم برمهم ، درجايي است که بين دو حکم تزاحم وجود دارد؛ بنابراين ، در مقام رفع تزاحم ، درصورتيکه يکي اهميت بيشتري داشته باشد، مقدم ميگردد.
دليل قرآني قرآن کريم براي تأمين همزيستي و رفتار مسالمت آميز با غيرمسلمانان راههاي مختلفي را بيان کرده است که به برخي از آنها اشاره ميشود: قرآن کريم و دعوت به رفتار مسالمت آميز با ديگران و توجه به اصول مشترک (قل يا أهل الکتاب تعالوا إلي کلمۀ سواء بيننا و بينکم ألا نعبد إلا الله و لا نشرک به شيئا و لا يتخذ بعضنا بعضا أربابا من دون الله فإن تولوا فقولوا اشهدوا بأنا مسلمون) (آل عمران : ٦٤) وقتي خداوند اين گونه براي دعوت مسلمانان با غيرمسلمان توصيه و راهنمايي و ارشاد مي نمايد و تأکيد بر وحدت دارد پس به طريق اولي حفظ وحدت و تعامل بين مسلمين مؤکد و از ضروريات موردنظر باري تعالي مي باشد.