چکیده:
بهمنظور بسط ادبیات مرتبط با آثار و پیامد رفتارهای منافقانه در سازمانها، پژوهش حاضر بر آن است تا با ارائه الگویی، نقش این نوع رفتارها را در بروز کجرویهای سازمانی همراه با تبیین نقش میانجی اعتماد بینفردی و سکوت سازمانی در سازمانهای دولتی شهر رفسنجان در سال 1397 مورد آزمون قرار دهد. بهاینمنظور، پرسشنامههای پژوهش تهیه و بین نمونه 294 نفری از کارکنان مذکور توزیع شد. برای تحلیل دادهها، مدلیابی معادلات ساختاری اجرا و برای بررسی فرضیهها، الگوی روابط بین پیشایندهای کجرویهای سازمانی با نقش محرک رفتارهای منافقانه در ارتباطات بینفردی با میانجیگری سازههای اعتماد بینفردی و سکوت سازمانی تدوین و آزمون شد. نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، رفتارهای منافقانه با اعتماد بینفردی و سکوت سازمانی ارتباط مستقیم معنیداری دارند. اعتماد بینفردی و راهبرد سکوت نیز ارتباط مستقیم معنیداری با کجرویهای سازمانی دارند. درنهایت باتوجهبه تأثیر مستقیم رفتارهای منافقانه بر بروز کجرویهای سازمانی؛ میتوان استدلال نمود که سازههای اعتماد بینفردی و سکوت سازمانی، نقش میانجی نسبی را در این ارتباط ایفا مینمایند. بنابراین، شواهد حاکی از آن است که رفتارهای منافقانه با کاهش اعتماد بینفردی، زمینهساز شیوع سکوت سازمانی بوده و بهواسطۀ آن؛ ظهور و افزایش کجرویهای سازمانی کارکنان را همراه داشته است.
In order to expand the literature on the effects and consequences of hypocritical behaviors in organizations, the present study aims to present a model iof the role of these behaviors in the organizational deviations along with explaining the mediating role of interpersonal trust and organizational silence in government organizations in Rafsanjan in 2018. In this regard, research questionnaires were prepared and distributed among the sample of 294 employees. To analyze the data, the structural equation modeling was implemented and to test the hypotheses, the pattern of relations between the antecedents of deviant behaviors with stimulating role of hypocritical behaviors in interpersonal communication by mediating role of interpersonal trust and organizational silence was developed and tested. The results showed that at confidence level of 95%, hypocritical behaviors were significantly associated with interpersonal trust and organizational silence. Interpersonal trust and silent strategy also have a direct significant relationship with organizational deviances. Finally, considering the direct effect of hypocritical behaviors on the occurrence of organizational deviances, it can be argued that the constructs of interpersonal trust and organizational silence play a relative mediating role in this regard. Thus, evidence suggests that hypocritical behaviors with a decrease in interpersonal trust have contributed to the prevalence of organizational silence and, consequently, to the emergence and increase of organizational deviances of employees.
خلاصه ماشینی:
رفتارهاي منافقانه و کجروي سازماني: تبيين نقش ميانجي اعتماد بين فردي و سکوت سازماني ايمان حکيمي تاريخ دريافت : ٩٧/٠٩/٠٧ تاريخ پذيرش نهايي: ٩٨/٠٥/١٦ چکيده به منظور بسط ادبيات مرتبط با آثار و پيامد رفتارهاي منافقانه در سازمان ها، پژوهش حاضر بر آن است تا با ارائه الگويي، نقش اين نوع رفتارها را در بروز کجرويهاي سازماني همراه با تبيين نقش ميانجي اعتماد بين فردي و سکوت سازماني در سازمان هاي دولتي شهر رفسنجان در سال ١٣٩٧ مورد آزمون قرار دهد.
درنهايت باتوجه به تأثير مستقيم رفتارهاي منافقانه بر بروز کجرويهاي سازماني؛ ميتوان استدلال نمود که سازه هاي اعتماد بين فردي و سکوت سازماني، نقش ميانجي نسبي را در اين ارتباط ايفا مينمايند.
بدين منظور، هرچندتحقيقات اندکي افول رضايت ، اعتماد بين فردي، تعلق شغلي، گسترش سکوت و تمايل به ترک سازمان را به عنوان پيامدهاي رفتارهاي منافقانه مورد بررسي قرار داده اند (حداديان و همکاران ١، ٢٠١٦؛ هادوينزاد و بهارلويي، ١٣٩٤)، اما تجلي آثار مخرب چنين رفتارهايي درقالب کجروي هاي سازماني، همچنان به عنوان يک شکاف پژوهشي در ادبيات رفتار سازماني ملموس است .
دراين راستا، هرچند مطالعات متعددي نقش اعتماد بين فردي (به عنوان مثال ، يزدان شناس و احمدخاني، ١٣٩٥؛ پورمختاري و کريمي، ١٣٩٥؛ اختر و سرور١، ٢٠١٧)، و سکوت سازماني (رجب پور، ١٣٩٧؛ اميرخاني و قلعه آقابابائي، ١٣٩٦؛ مرادي، ١٣٩٥؛ زارعي متين و همکاران ، ١٣٩٠)، را در بروز کجرويهاي سازماني مورد بررسي قرار داده اند؛ اما باتوجه به آخرين دانش محقق ، تاکنون روابط بين متغيرهاي مذکور درقالب الگويي منسجم ، مورد آزمون قرار نگرفته است ، لذا اين پژوهش کوشيده است تا خلأ پژوهشي مزبور را پر کند.
Effects of organizational justice, trust and commitment on employees' deviant behavior.