چکیده:
یکی از دلایل مهم شکل گیری پرخاشگری در دانش آموزان می توان به نقص در خودمهارگری و خودنظم بخشی عاطفی اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر مقایسه ظرفیت خودمهارگری و خودنظم بخشی عاطفی دانش آموزان پرخاشگر و غیر پرخاشگر پایه ششم ابتدایی شهرستان بندر انزلی بود. روش پژوهش علی- مقایسه ای (پس رویدادی) بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی تمامی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بندر انزلی در نیمسال دوم سال تحصیلی 99-1398به تعداد تقریبی 950 نفر بود. نمونه پژوهش نیز شامل 120 نفر (60 نفر دانش آموز پرخاشگر و 60 نفر دانش آموز غیر پرخاشگر) بود که با توجه به پیشینه پژوهش های مرتبط با عنوان پژوهش به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های خودمهارگری تانجنی و همکاران (2004) و خودنظم بخشی عاطفی مارس (صالحی مورکانی،1385) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون هایt گروه های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین میانگین بین میانگین ظرفیت خودمهارگری دو گروه دانش آموزان پرخاشگر و غیر پرخاشگر تفاوت معنی دار وجود دارد (01/0>P). همچنین، بین میانگین خودنظم بخشی عاطفی و مولفه های شناختی، رفتاری، تمرکز بر موقعیت، تمرکز بر تغییر عاطفه، کاهش عاطفه منفی و افزایش عاطفه مثبت دو گروه دانش آموزان پرخاشگر و غیر پرخاشگر تفاوت معنی دار وجود (01/0>P). بر این اساس می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان پرخاشگر نسبت به دانش آموزان غیر پرخاشگر دارای سطوح پایین تری از ظرفیت خودمهارگری و خودنظم بخشی عاطفی هستند.
One of the important reasons for the formation of aggression in students is the lack of self-control and emotional self-regulation. The aim of this study was to compare the self-control capacity and emotional self-regulation of aggressive and non-aggressive sixth grade elementary students in Bandar Anzali. The research method was causal-comparative (post-factor). The statistical population of the study included all sixth grade elementary students in Bandar Anzali in the second semester of the academic year 2020 with an approximate number of 950 people. The research sample also included 120 people (60 aggressive students and 60 non-aggressive students) who according to the background of research related to this field by Clusters random sampling method were selected and They completed Tanjani et al.chr('39')s Self-Control (2004) and March Emotional Self-Regulation (Salehi Morkani, 2006) Questionnaires. Data were analyzed using independent t-test and multivariate analysis of variance. The results showed that there was a significant difference between the mean between the mean self-control capacity of the two groups of aggressive and non-aggressive students (P
خلاصه ماشینی:
همچنين ، بين ميانگين خودنظم بخشي عاطفي و مولفه هاي شناختي ، رفتاري ، تمرکز بر موقعيت ، تمرکز بر تغيير عاطفه ، کاهش عاطفه منفي و افزايش عاطفه مثبت دو گروه دانش آموزان پرخاشگر و غير پرخاشگر تفاوت معنيدار وجود (>P).
پژوهش هاي ديگري نيز به طور ضمني گزارش کرده اند خودنظم بخشي عاطفي در دانش آموزان پرخاشگر نسبت به ساير دانش آموزان در سطوح پايين تري قرار دارد و تقويت مولفه هاي خود نظم بخشي عاطفي در کاهش پرخاشگري دانش آموزان موثر است (حسين خانزاده ، ١٣٩٦).
با توجه به مطالبي که بيان شد، تحقيق حاضر به دنبال پاسخدهي به اين مسئله اساسي است که آيا بين ظرفيت خودمهارگري و خودنظم بخشي عاطفي دانش آموزان پرخاشگر و غير پرخاشگر پايه ششم ابتدايي شهرستان بندر انزلي تفاوت وجود دارد؟ روش شناسي پژوهش روش پژوهش : پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردي و از نظر شيوه گردآوري داده ها توصيفي از نوع علي – مقايسه اي (پس رويدادي ) است .
بنابر اين با توجه به ميانگين گروه ها مي توان گفت که دانش آموزان پرخاشگر نسبت به دانش آموزان غير پرخاشگر داراي سطوح پايين تري از خودنظم بخشي عاطفي و مولفه هاي شناختي ، رفتاري ، تمرکز بر موقعيت ، تمرکز بر تغيير عاطفه ، کاهش عاطفه منفي و افزايش عاطفه مثبت هستند.
The relationship between rejection sensitivity and aggressive behavior: The moderating role of self-control skills and motivational systems.