چکیده:
تغییر و تحول و اصلاح، لازمه هر نظام حقوقی و قانونی است. اصلاح و تغییر در نظام
های حقوقی یکی از نشانههای پویایی آن است چرا که مرور زمان و مقتضیات و شرایط
جامعه، تغییر و اصلاح در نظام های حقوقی را اجتناب ناپذیر میکند. نظام حقوق جزای
ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و قوانین کیفری و جزایی ایران نیز در ادوار مختلف دچار
تغییر و تحول بسیاری شده است. آخرین اصلاحات قوانین جزایی و کیفری در ایران، قانون
کاهش مجازات حبس تعزیری 1399 است که برخی از مواد و تبصره های موجود در قانون
مجازات اسلامی 1392 ونیز قانون تعزیرات مصوب 1370 را اصلاح نموده است. از جمله
مواد اصلاحی در این قانون بحث کیفرگذاری تکرار جرم در جرائم تعزیری است که در
دستخوش تغییر و تحولاتی شده است. به منظور شناخت و مطالعه این تغییرات و اصلاحیه
ها، این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی درصد ارزیابی و بررسی مبانی و نیز نحوه
کیفرگذاری تکرار جرم در قانون کاهش مجازات حبس تعزیری است. یافتههای این پژوهش
نشان میدهد که در این قانون کیفرگذاری مربوط به تکرار جرم در راستای قانون کاهش
مجازات حبسهای تعزیری، اصلاح و تغییراتی در حوزه کاهش مجازات مرتکبین تکرار جرم
اعمال شده است و این تغییرات در حوزه تکرار به نفع متهمین و مرتکبین صورت گرفته و
در راستای کاهش مجازات حبس موثر است. این قانون همچنین در موضوع تکرار جرم دامنه
اختیارات قضات را افزایش داده و برخی ابهامات موجود در قوانین گذشته را نیز مرتفع نموده
است.
خلاصه ماشینی:
بخش چهارم: سابقه تقنینی تکرار جرم در حقوق کیفری ایران مقررات تکرار جرم یکی از اصول حقوق جزا است که در قوانین جزایی سابق و قبل از تصویب قانون کاهش مجازات های حبس های تعزیری در سال۱۳۹۹پیش بینی شده است که و اصولا تشدید مجازات در تکرار جرم بر حسب زمان قانون حاکم بر زمان وقوع جرم صورت خواهد گرفت که در این قسمت بصورت گذرا به سیر قانونگذاری مقنن در ادوار مختلف و تفاوتهای قانون اخیرالتصویب با قوانین سابق، در خصوص تکرار جرم خواهیم پرداخت: ماده ۲۴قانون مجازات عمومی سال۱۳۵۲ ارتکاب جرمی که دارای حبس جنحه یا جنایی بوده و ارتکاب مجدد جنحه و جنایت قبل از اعاده حیثیت و سپری شدن مرور زمان را مشمول مقررات تکرار جرم دانسته ودر ماده ۲۵قانون مذکور نحوه کیفرگذاری تکرار جرم را مقرر کرده است و بر اساس این ماده در صورتیکه مجرم دارای سابقه محکومیت قطعی جنحه یا جنایی بوده و مرتکب جرم دیگری شود به بیش از حداکثر مجازات جرم جدید بعلاوه یک و نیم برابر حداکثر مجازات جرم جدید محکوم خواهد شد و طبق همین ماده بین تکرار جرائم مشابه و متفاوت در کیفرگذاری تفکیک قائل شده بود و در صورتی که جرم جدید نظیر جرم قبلی باشد مجازات وی تا دوبرابر حداکثر قابل تشدید بوده بدون اینکه امکان تخفیف وجود داشته باشد؛ بنابراین طبق ماده مذکور جرائم مشابه شایسته تشدید بیشتری نسبت به جرائم مختلف می باشند.