چکیده:
در این مقاله سعی می شود تا رویکرد نظامهای نوآوری و چارچوبها یا سطوح مختلف آن شناسایی و با هم مقایسه شود. نظامهای نوآوری رویکرد، جدیدی به نوآوری و توسعه فناوری است که در دو دهه اخیر توسعه و تکامل یافته است. وجه تسمیه آن با سایر رویکردهای مربوط به نوآوری در نگرش سیستمی آن است. این مقاله در سه بخش سازماندهی شده است. در بخش نخست سعی شده تا چارچوبهای تحلیل مختلف موجود در رویکرد نظامهای نوآوری شناسایی و تحلیل مقایسه ای شود. بخش دوم به دانش اختصاصی و انواع دانش، تعاملات ممکن دانشی و طبیعت تولید و به کارگیری دانش به عنوان پایه نوآوری بررسی می شود. در بخش سوم مقایسه ای بین سه چارچوب اصلی نظامهای نوآوری از منظر انتقال دانش می شود و تفاوتهای هر یک از این سه چارچوب مشخص می شود.
خلاصه ماشینی:
"آنها عناصر اصلی نظام فناورانه نوآوری را موارد زیر میدانند: 1-استعداد اقتصادی:جمع کل تواناییهای بنگاه برای ایجاد و گرفتن مزیت فرصتهای کسب و کار؛ 2-خوشهها و شبکهها:به نظر میرسد یک نوآوری موفق مستلزم تعامل میان عاملها با صلاحیتهای مختلف باشد؛بعلاوه طبیعت نوآوری نامعین و پیچیده است.
جدول 4 مقایسه انواع تعامل بین نقشآفرینان نظامهای نوآوری* (به تصویر صفحه مراجعه شود) 5-مقایسه نظامهای نوآوری از منظر انتقال و مشارکت دانش در درون آنها در مطالعه نظامهای نوآوری مختلف جهان با مشاهده توزیع ناهموار میزان نوآوری در ملل، مناطق و بخشها یک سؤال اساسی پیش میآید و آن اینکه چرا در عالم واقعی بخشهای نوآور اغلب در مناطق و ملل کوچکی متمرکزند،در حالی که سایر بخشها به طور فزایندهای در بعد جهانی توزیع میشوند؟جواب این موضوع به نحوه انتقال و مشارکت دانش درون نظامهای نوآوری مربوط میشود.
جدول 5 مقایسه نظامهای نوآوری از نظر پیوندهای عمده دانشی و عوامل تسهیلکننده انتقال دانش (به تصویر صفحه مراجعه شود) 6-نتیجهگیری در دنیایی که روز به روز جهانی میشود و دانش به عنوان سرمایه نامحسوس اهمیت روز افزونی در ایجاد نوآوری و مزیت رقابتی پیدا میکند،موفقیت بنگاهها،بخشها،مناطق و ملل به طور فزایندهای به نحوۀ تولید و استفاده مؤثر از دانش وابسته است.
نظام نوآوری چارچوب سیستمی مفیدی را برای تشریح نحوه تعامل بین بنگاهها و سایر سازمانها در جهت تسهیل ایجاد،توزیع و بهرهبرداری از دانش نوآوری در سطوح خاصی مانند منطقهای، ملی،فراملی و جهانی)فراهم میسازد.
با توجه به این نگاه برای شکلگیری یک بلوک صنعتی یا منطقهای،ضرورت تعامل دانشی بین عوامل مختلف درگیر در نوآوری مهم است و باید سه گروه دولت،سازمانهای علمی و بنگاههای اقتصادی تعامل پیوسته دانشی داشته باشند."