چکیده:
امنیت فرد در برابر هرگونه تهدیدی به تمامیت جسمانی و رهایی او از هر نوع اقدام خودسرانهای که آزادی وی را مورد تعرض قرار دهد، آزادی و امنیت شخصی است. امنیت شخصی بدین معناست که از هیچ فردی نمی توان سلب آزادی کرد مگر بر مبنای قانون و با دستور مرجع صالح قانونی و با پیروی از ساز و کارهایی که با احترام به اصل آزاد بودن افراد در متون قانونی پیش بینی شده است. مفهوم امنیت از شکل گیری اولین جوامع تا کنون تغییرات و تحولات زیادی داشته است، حوزه امنیت با توجه به نظریات سیاسی، تحولات اقتصادی و وقایع جهانی دچار تغییراتی شده است. امنیت در گذر زمان و با توجه به نیازهای روز خود را تکامل بخشیده است. در ابتدا امنیت تنها شامل امنیت ملی بوده است اما اکنون شامل امنیت اقتصادی، امنیت فردی، امنیت اجتماعی و امنیت زیست محیطی نیز میشود. اما بحث عمده امنیت و تغییرات مهم امنیت در سده اخیر شکل گرفته است و تمرکز ما برای بحث امنیت و تاریخچه آن و تحولاتش بیشتر بر سده اخیر نظر دارد.
خلاصه ماشینی:
امنیت شخصی بدین معناست که از هیچ فردی نمی توان سلب آزادی کرد مگر بر مبنای قانون و با دستور مرجع صالح قانونی و با پیروی از ساز و کارهایی که با احترام به اصل آزاد بودن افراد در متون قانونی پیش بینی شده است.
بدین ترتیب با اصول قانون اساسی که به آنها اشاره شد، زمینه لازم برای حفظ امنیت فردی در ایران بیش از پیش فراهم شد ولی این اصول به گونهای مؤثر در قوانین موضوعه بازتاب نیافته است.
در این ماده بیان گردید: «مستنطق نباید کسی را احضار یا جلب کند مگر دلایل کافی برای احضار یا جلب در دست داشته باشد» م ماده 123 قانون یاد شده نیز بازپرس را مکلف کرد که که حداکثر به مدت 24 ساعت از متهم که به نزد بازپرس حاضر شده، تحقیق نماید.
در این ماده بیان گردید: «مستنطق نباید کسی را احضار یا جلب کند مگر دلایل کافی برای احضار یا جلب در دست داشته باشد» م ماده 123 قانون یاد شده نیز بازپرس را مکلف کرد که که حداکثر به مدت 24 ساعت از متهم که به نزد بازپرس حاضر شده، تحقیق نماید.
» اصل قانونی بودن جرم و مجازات حدود دامنه ی آزادی های فردی را مشخص مینماید و از طرفی با تعیین این حدود، حد و مرزهای دولت نیز شناخته میشود، چراکه دولت و افراد نمیتوانند از خط قرمزهای مشخص شده عبور نمایند و دولت نمیتواند برای عملی که جرم انگاری ننموده است اقدام به بازداشت یا مجازات مردم نماید.