چکیده:
پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری» دانش آموزان دختران دبیرستانی منطقه
دو شهر تهران بود و نمونه آن ۳۳۹ نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانهای منطقه ۲ شهر تهران در سال
تحصیلی ۹۵-۹۶ بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت
کنندگان در پژوهش پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل (۱۹۹۹)» پرسشنامه ابراز وجود لی و همکاران
(۱۹۷۵) و اضطراب پیشرفت آلبرت و هابر (۱۹۶۰) را تکمیل کردند و دادههای حاصل با استفاده از ضریب
همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجریه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که خلاقیت هیجانی
و ابراز وجود با اضطراب پیشرفت رابطه منفی و معنی داری دارد. همچنین نتایج به دست آمده از تحلیل
رگرسیون نشان داد که خلاقیت هیجانی و خودابرازی مشترکا می توانند ۵۸ درصد از وارپانس اضطراب
پیشرفت را تبیین کنند (۰/۰۰۱> P). از نتایج پژوهش میتوان نتیجه گیری کرد که خلاقیت هیجانی و
واژههای کلیدی: خلاقیت هیجانی, خودابرازی» اضطراب پیشرفت
خلاصه ماشینی:
رابطه خلاقيت هيجاني و ابراز وجود با اضطراب پيشرفت دختران دبيرستاني زهرا محبوبي پور کارشناسي ارشد رشته روانشناسي عمومي، دانشگاه آزاد اسلامي، ساوه، ايران چکيده پژوهش حاضر توصيفي تحليلي از نوع مقطعي بود.
نتايج پژوهش نشان داد که خلاقيت هيجاني و ابراز وجود با اضطراب پيشرفت رابطه منفي و معني داري دارد.
بنابراين هدف پژوهش حاضر پاسخ به اين سوال است که رابطه خلاقيت هيجاني و ابراز وجود با اضطراب پيشرفت در دانش آموزان دختر دبيرستاني چگونه است؟ تنها هدف آموزش و پرورش توسعه همه جانبه شخصيت دانش آموز است (قاسمي، عابديني و عابديني، ١٣٩٥).
يافته هاي اين پژوهش نشانگر آن است که آموزش گروهي ابراز وجود باعث کاهش اضطراب اجتماعي و افزايش مهارتهاي اجتماعي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مي شود.
روش پژوهش پژوهش حاضر رابطه خلاقيت هيجاني و ابراز وجود با اضطراب پيشرفت دختران دبيرستان را مورد بررسي قرار داده است، بنابراين اين پژوهش از نوع همبستگي است.
يافته هاي پژوهش فرضيه اصلي: خلاقيت هيجاني و خود ابرازي با اضطراب پيشرفت (تحصيلي) دختران دبيرستاني رابطه دارد.
ضرايب همبستگي به دست آمده در سطح ١ درصد معنادار است و در نتيجه بين متغيرهاي پيش بين (خلاقيت هيجاني و خودابرازي) و متغير اضطراب پيشرفت به احتمال ٩٩ درصد رابطه معناداري وجود دارد.
بنابراين بر اساس نتايج ارائه شده در جداول ٤-٤، ٤-٥ و ٤-٦، فرضيه اصلي پژوهش يعني خلاقيت هيجاني و خود ابرازي با اضطراب پيشرفت (تحصيلي) دختران دبيرستاني رابطه دارد، تأييد ميشود.