خلاصه ماشینی:
"در روز رأیگیری درگیریهای شدیدی بین دو طرف در ساوه انجام گرفت و نتیجه با تیراندازی سرهنگی به نام کیکاووسی که از طرف شهربانی مرکز دستور داشت از پیراسته حمایت کند،به نفع پیراسته پایان یافت و بعد به جای اینکه انتخابات درستی در ساوه انجام گیرد،انتصاب نادرست پیراسته به عنوان نمایندهی ساوه به مجلس شورای ملی ابلاغ گردید و این همان چیزیست که روانشاد حسینی داور همدانی شاعر ملی ایران در دیوانش به آن اشاره کرده است که: «محمد مسعود مدیر با شهامت روزنامهی مرد امروز پس از آن که مقتول گردید(در سال 1326)،پروندهی قتل او به پیراسته (دادستان تهران)ارجاع گردید و این مرد،با مهارت کاملی،پرونده را از میان برد و پروندههای دیگری با اسناد جعلی تهیه و در دسترس مردم گذاشت و خون این رادمرد مبارز را در تاریخ مشروطیت ایران لوث کرد و به پاداش این خدمت گرانمایهی که به هیات حاکمهی نالایق و مسببین این جنایت ننگآور کرد،از صندوق انتخابات ساوه به سمت نمایندگی مجلس شورای ملی تعیین گردید.
اما در شمارهی 23 مجله،یکی از نویسندگان،در مقالهی«ایوان مدائن خاقانی»شهرت خسرو انوشیروان به دادگری را افسانه دانسته بود،در حالی که در شمارهی 148/147 ماهنامهی اطلاعات سیاسی-اقتصادی مقالهیی به قلم دکتر پیروز مجتهدزاده درج شده بود،زیر عنوان عدالتورزی خسرو انوشیروان سخنها رفته بود!بسیار ممنون میشوم که در مجلهی شما این حقیقت را اعلام کنند که آیا انوشیروان بالاخره عادل بود،یا نه؟ باز هم شیر و خورشید سرخ بدری حسابی-اردبیل همانطور که در صفحهی 91 حافظ شمارهی 13 نوشتم،دولت ایران در گذشته با زحمت زیاد توانسته بود در مقابل صلیب سرخ مسیحیها و هلالاحمر اعراب،باری ایران اجازهی مخصوص بگیرد که این سازمان جهانی خدمتگزار،صلحطلب و نیکوکار،نشان شیر و خورشید را برای ایران پذیرا شود."