چکیده:
منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی، ماهیت خاصی دارند و سازمان های بین المللی
و کشورها در موضوع کشاورزی، محیط زیست و تجارت که ابعاد مذکور، شمولیت در این
مبحث است. نیازمند راهکارهای ویژه در خصوصیات ومسائل خاص آنها می باشد. جوامع
بومی و محلی و کشاورزان تمام مناطق دنیا به ویژه در مراکز پیدایش وتنوع گیاهان زراعی
مشارکت فوق العاده ای در خصوص حفاظت و توسعه منابع ژنتیکی گیاهی که اساس
تولیدات کشاورزی و غذایی در جهان را تشکیل می دهند، داشته وخواهند داشت براین
اساس کشورهای عضو معاهده رم در ماده نه موافقت نموده اند که مسئولیت شناسایی حقوق
کشاورزان در رابطه با منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی با دولت های متبوع آنها
است. علاوه بر حقوق بشری بر محیط زیست، حمایت ها و حقوق خاصی نیز ناظر بر پاره
ای از افراد و اقشار در اقدام و منتفع شدن از این حوزه وجود دارد. جوامع بومی و محلی و
کشاورزان، تاثیر پذیرترین افراد از سیاست های جهانی در موضوع توسعه و اصلاح منابع
ژنتیکی گیاهی هستند. و همانطور که ممکن است توسعه به ارتقای وضعیت رفاهی آنها منجر
گردد. تخریب و آلودگی منابع ژنتیکی گیاهی نیز به مراتب بیشتر از دیگران به این جمعیت
آسیب می رساند. به همین دلیل، حقوق خاص این جمعیت ها نیز فراتر از مسائل کلی حقوق
بشری، مورد توجه خاص بوده است.
خلاصه ماشینی:
ساز و کارهای حمایت از منابع ژنتیک گیاهی و حقوق مالکیت فکری (تاریخ دریافت 15/07/1399، تاریخ تصویب 12/03/1400) سوسن صالحی محقق و پژوهشگر چکیده منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی، ماهیت خاصی دارند و سازمان های بین المللی و کشورها در موضوع کشاورزی، محیط زیست و تجارت که ابعاد مذکور، شمولیت در این مبحث است.
جوامع بومی و محلی و کشاورزان تمام مناطق دنیا به ویژه در مراکز پیدایش وتنوع گیاهان زراعی مشارکت فوق العاده ای در خصوص حفاظت و توسعه منابع ژنتیکی گیاهی که اساس تولیدات کشاورزی و غذایی در جهان را تشکیل می دهند، داشته وخواهند داشت براین اساس کشورهای عضو معاهده رم در ماده نه موافقت نموده اند که مسئولیت شناسایی حقوق کشاورزان در رابطه با منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی با دولت های متبوع آنها است.
در این راستا سازمان کشاورزی وخوارو بار ملل متحد «فائو» برای اولین بار مفهوم «حق کشاورز» 1 را در مباحث مربوط به «بهره برداری بین المللی از ذخایر ژنتیکی گیاهی در کشاورزی» ارائه نموده در این مباحث، حقوق کشاورزان و جوامع بومی و کشاورزی جهت کنترل مدیریت، توسعه و انتفاع از منابع ژنتیکی گیاهی متعلقه به رسمیت شناخته شده است.
مفهوم حفاظت که به صورت اساسی در کنوانسیون تنوع زیستی و معاهده منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی با تاکید بر اصل اخذ رضایت قبلی مورد توجه قرار گرفته است.