چکیده:
هدف کلی از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی و آموزش مهارتهای هیجانی- اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی در دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول دارای عملکرد تحصیلی پایین ناحیه پنج تبریز میباشد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان متوسطه دوره اول آموزش و پرورش ناحیه 5 تبریز میباشد از بین کل مدارس ناحیه 5 تعداد 19 مدرسه دارای عملکرد تحصیلی پایین بودند که از آنها به صورت نمونهگیری هدفمند سه مدرسه دارای کمترین میانگین پیشرفت تحصیلی انتخاب و از هر مدرسه 25 نفر دانشآموز بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای اندازهگیری شامل آزمون سر زندگی تحصیلی، آزمون تابآوری، آزمون درگیری تحصیلی میباشند. دو بسته آموزشی مهارتهای خودتنظیمی انگیزشی و مهارتهای هیجانی – اجتماعی بر روی دو گروه آزمایش اجرا شد. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که آموزشهای مبتنی بر مهارتهای خود تنظیمی انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول تأثیر دارد. آموزشهای مبتنی بر مهارتهای هیجانی – اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، تابآوری و درگیری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوره اول تأثیر دارد.
The overall purpose of this study was to compare the effectiveness of motivational self-regulatory skills training and emotional-social skills training on academic buoyancy, resilience and academic engagement in junior high school students with low academic performance in the fifth district of Tabriz. The research method is quasi-experimental of pre-test and post-test with control group. The statistical population includes all high school students in the first period of education in District 5 of Tabriz. Of the total schools in District 5, 19 schools had low academic performance, of which three schools had the lowest average academic achievement and 25 students from each school were randomly divided into two groups. Experiments and a control group were included. Measurement tools include academic buoyancy test, resilience test, and academic engagement test. Two training packages of motivational self-regulation skills and emotional-social skills were performed on the two experimental groups. Findings indicate that motivational self-regulatory skills training have an effect on academic buoyancy and academic engagement of junior high school students. Emotional-social skills training has an impact on academic buoyancy, resilience and academic engagement of students.
خلاصه ماشینی:
1 - Speirs & Martin 2 - Academic buoyancy 3 - Putwain, Connors, Symes, Douglas-Osborn 4- Academic resilience 5 - Solberg, Hopkins, Ommundsen, Halvari 6 - Comerford, Batteson, Tormey 7 - Martin & Marsh 63 از ديگر عوامل روانشناختي موفقيت تحصيلي دانش آموزان ميتوان به تاب آوري تحصيلي، حمايت هاي شناختي و عاطفي خانواده و دوستان اشاره کرد (فريليچ و شيچتمن ١، ٢٠١٠).
به طور کلي مهارت هاي اجتماعي و هيجاني به رفتارهايي گفته 1 - Hong, Peng 2- Motivational self-regulation 3- Meltzer 4- Pintrich 5- Magno 6- social-emotional skills 7- Kimber, Sandell 66 ميشود که شالوده ارتباطات موفق و رو درو را تشکيل ميدهند (هارجي، ساندرز و ديکسون ١، ١٣٨٧).
لذا با توجه به اهميت پژوهش هاي اثر بخشي در تعميم نتايج به جامعه در اين تحقيق به دنبال مقايسه اثربخشي آموزش مهارت هاي خود تنظيمي انگيزشي و مهارت هاي هيجاني– اجتماعي بر سازه هاي سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول داراي عملکرد پايين ناحيه پنج تبريز هستيم .
يافته ها: فرضيه : بين اثر بخش آموزش مهارت هاي خود تنظيمي انگيزشي و مهارت هاي هيجاني – اجتماعي در بهبود متغيرهاي سرزندگي تحصيلي، تاب آوري و درگيري تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول تفاوت وجود دارد.
The effectiveness of self-regulatory education on executive functions and reading performance of Narsakhan students, Quarterly Journal of New Psychological Research, 8 (29), 65-43 [In Persian].
Academic vitality and perception of family communication patterns and class structure; the mediating role of self-efficacy dimensions, Quarterly Journal of Educational Psychology; 10 (32), [In Persian].