چکیده:
زندگی بشر در طول تاریخ دچار بحران های فراوانی شده که بسیاری از آن ها به دلیل اعمالی است که انسان در محیط زیست خود انجام می دهد و هر عملی دارای عکس العمل بوده و بازتاب این اعمال از سمت محیط نیز به بشر باز می گردد. وجود بیماری کووید۱۹ در سراسر جهان و وضعیت اضطراری توسط سازمان جهانی بهداشت؛ جهان را در یک بحران قرار داد و نشان دهنده آن است که فعالیت های بشر در محیط زیست می تواند نتایج بسیار خطرناکی از جمله از بین رفتن حق حیات بشر را دربرداشته باشد. حقوق همبستگی که از نسل سوم حقوق بشر نشات می گیرد نشان می دهد بعضی از حقوق را نباید به تنهایی در نظر گرفت بلکه به صورت جمعی باید به آن نگاه کرد. این پاندمی فرصتی را ایجاد کرده که ارتباط بین حقوق بشر و حقوق محیط زیست را مدنظر قرار دهیم و طبق بررسی های انجام شده ارتباط نزدیک و در گروی هم در هر دو حقوق مشاهده شده و نگاه همزمان به هر دو حقوق می تواند آثار توسعه پایدار را نیز تقویت کند و از یک همه گیری جلوگیری و در صورت اتفاق آن را بهتر کنترل نماید.
Human life has experienced many crises throughout history, many of which are due to the actions that humans perform in their environment. Every action has a reaction. The reflection of these actions from the environment also goes back to human. Existence of Covid-19 disease worldwide and emergency by the World Health Organization; It put the world in a crisis and It shows that human activities in the environment can have very dangerous consequences, including the loss of the human life right. Solidarity rights, which derive from the third generation of human rights, show that some rights should not be looked at alone but collectively. This pandemic provides an opportunity to consider the relationship between human rights and environmental laws. According to studies, a close and dependent relationship has been observed in both rights and Looking at both rights at the same time can also reinforce the effects of sustainable development and prevent an epidemic and better control if it happens.
خلاصه ماشینی:
این پاندمی فرصتی را ایجاد کرده که ارتباط بین حقوق بشر و حقوق محیط زیست را مدنظر قرار دهیم و طبق بررسی های انجام شده ارتباط نزدیک و در گروی هم در هر دو حقوق مشاهده شده و نگاه همزمان به هر دو حقوق می تواند آثار توسعه پایدار را نیز تقویت کند و از یک همه گیری جلوگیری و در صورت اتفاق آن را بهتر کنترل نماید.
اگر نگاه به سوی آینده باشد محیط زیست نیز به عنوان یکی از اجزای حق حیات برای بشر مورد توجه است و تخریب و نابودی آن، می تواند این اصل مهم حقوق بشری را به خطر بیندازد.
همانطور که مشاهده شده توجه به توافقنامه پاریس باید به عنوان یک عامل جلوگیری از تغییرات اقلیمی مورد توجه قرار گیرد، زیرا این تغییرات می تواند مرزهای خشکی و دریایی را تغییر داده و زندگی بشر را تحت تاثیر قرار دهد و حتی صلح جهانی را نیز به خطر بیندازد و ممکن است همه گیری های بیشتری را در سال های آینده به وجود آورد.
وجود توسعه پایدار نشان بیشتری از این همبستگی است و نگاه به آن به عنوان یک مفهوم یا اصل خیلی ساده انگارانه تلقی شده و خود می تواند به عنوان یک حقوق مشترک بشری و محیط زیست محسوب شود.
617895 - Sieckmann, Jan, Proportionality as a Universal Human Rights Principle Proportionalityin Law, Springer International Publishing AG, part of Springer Nature, 2018 - Sun C, Cheng C, Zhao T, Chen Y, Ayaz AM, Frozen food: is it safe to eat during COVID-19 pandemic?, Public Health, 190:e26,2021, https://doi.