چکیده:
هدف از تحقیق حاضر تاثیر شاخص دشواری حرکت بر فراگیری، یادداری و انتقال دقت شوت هندبال بود که بر روی 5 گروه انجام شد. با تغییر عرض هدف و فاصله از دروازه پنج گروه به تمرین شوت هندبال با شاخصهای دشواری مختلف پرداختند. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر 9تا10 ساله شهرستان فریمان بودند که هیچگونه آشنایی با مهارت شوت هندبال نداشتند از جامعه فوق 50 نفر بهصورت تصادفی انتخاب شدند. با بررسی نتایج مشخص شد که سه گروه تمرینی DsWs، dw، DW که با وجود تغییرات در عرض دروازه و فاصله از دروازه دارای شاخص دشواری یکسان بودند (نسبت فاصله از دروازه و عرض دروازه حفظ شده بود). نمرات بالاتری در آزمون انتقال کسب کردند و یادگیری بیشتری در آنها ایجاد شد که این نتایج برنامه حرکتی تعمیم یافته و تغییرپذیری تمرین را به چالش میکشد. نتایج تفصیلی با توجه به گستره آن در قسمت نتایج تحقیق تشریح شده است.
خلاصه ماشینی:
تصور کنيد يک شرکت کننده تکليفي را با شاخص دشواري مشخص تمرين کرده است حال در يک سطح بالاتر فرد تکليف جديدي را با همان شرايط نسبت فاصله – دقت انجام مي دهد به عبارت ديگر الگوي (ID) حفظ شده است و شرکت کننده انتقال مثبتي را بايد نشان دهد، زيرا از محدوديت هاي مشابه استفاده شده و اگر در آزمون انتقال نسبت بين فاصله و عرض هدف تغيير مي کرد، تأثير انتقال بايد کمتر مي شد و اجرا کننده نياز به جايگزيني يک استراتژي کنترل پويا در مواجهه با محدوديت جديد داشت .
مقدار آماره tي مستقل معادل ٥/٧٦٥- و سطح معني داري آزمون معادل ٠/٠٠٠١، لذا در سطح فرض صفر را رد و فرض مقابل را مبني بر اينکه بين فراگيري شوت هندبال دانش آموزان دختر در گروه شاخص دشواري ١ (دروازه استاندارد فاصله کم ) و کنترل تفاوت وجود دارد را مي پذيريم ، از طرفي چون فراگيري در گروه کنترل بهتر از گروه شاخص دشواري ١ (دروازه استاندارد فاصله کم ) است ، لذا ميتوان ادعا کرد که تمرين با شاخص دشواري ١ (دروازه استاندارد فاصله کم ) بر فراگيري شوت هندبال دانش آموزان دختر تأثير نداشته است .
The information capacity of the human motor system in controlling the amplitude of movement.