چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثیر موسیقیدرمانی گروهی فعال بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در سال 98- 1397در شهر قم بود که به مرکز غربالگری اوتیسم آسمان مراجعه کرده بودند. تعداد20کودک با روش نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه10نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه ارزیابی رفتاری راتر (1994) شامل پنج مقیاس رفتاری بیش فعالی و پرخاشگری، اضطراب و افسردگی، کمتوجهی، ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضد اجتماعی بود که توسط والدین به عنوان پیش آزمون و پس آزمون پاسخ داده شد. مداخله، اجرای موسیقی به شکل فعال و گروهی بود که طی 15 جلسه برگزار شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان دادموسیقی درمانی درکاهش مشکلات رفتاری کم توجهی، بیش فعالی، پرخاشگری، رفتارهای ضد اجتماعی وناسازگارانه کودکان اوتیستیک تاثیرمعناداری دارداما در کاهش اضطراب و افسردگی این کودکان تاثیر معناداری ندارد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر موسیقی درمانی فعال گروهی میتواند به عنوان یکی از شیوههای توانبخشی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم استفاده گردد.
خلاصه ماشینی:
اين کودکان به گونه خود به خودي و يا به شکل موثري اغلب با همسالان خود ارتباط برقرار نمي کنند و به طورکلي مشکل دررفتارهاي 1autistic spectrum disorder 2Eugen Bleuler 3 Kaplan & Sadok 4 Rapin & Touchman 5 neurodevelopmental 6 American Psychiatric Association 7 Deal berto 8 Eric zander 9 Motorin & et al 10 Connor 11 Rito & Lacquer 12 Chawaraska ,Clean & Volkmar 13 Bellini, Peters, Benner & Hopf 2 غيرکلامي چندگانه ١، برقراري ارتباط با همسالان به گونه اي متناسب باسطح تحول ٢، سهيم کردن ديگران درعلايق خود به صورت خودکار٣ و تعادل عاطفي و اجتماعي را به عنوان علايم اختلال اجتماعي کودکان اوتيستيک معرفي مي کنند و به طورکلي اختلال اجتماعي يکي از شناخته شده ترين و اساسيترين ويژگيهاي اختلال اوتيسم بوده (وايت ، کوگينگ و اسکاهيل ٤، ٢٠٠٧) و شايد بتوان گفت پايدارترين ويژگي اين اختلال از دوران کودکي تا بزرگسالي است (وايت ، ٢٠٠٧ و بيدل براون ٥، ٢٠٠٦).
يکي از مشکلات عمده کودکان اوتيستيک ، اشکال درتعامل با ديگران مي باشد که وان و همکاران ٣ طي تحقيقي که در سال ٢٠١٠ انجام دادند، ثابت کردند بيشتر کودکان مبتلا به طيف اوتيسم از شرکت در فعاليت هاي موسيقايي کاملا لذت مي برند، پس چنين فعاليت هايي مي توانند توانايي آن ها را در تمرکز و تعامل با ديگران افزايش دهد و يک راهکاردرماني موثر براي کنترل برخي مشکلات اصلي اين اختلال باشد و در دهه هاي اخير در اکثرکشورهاي توسعه يافته ، موسيقي درماني به دلايلي اعم از جذابيت ، مقرون به صرفه بودن ، سهولت استفاده ، غير تهاجمي بودن و قابليت اجرا توسط همان افراد به عنوان يک درمان جايگزين و مکمل درکنار درمان هاي رايج و در تيم هاي تخصصي مورد توجه واقع شده است .