تصویر تلخ عشق: نگاهی به نمایش دوستت دارم با صدای آهسته - نوشته چیستا یثربی و کارگردانی زهرا صبری

"چیستا یثربی در نمایشنامه دوستت دارم با صدای آهسته،تم‌ عشق و تنفر را بر می‌گزیند و قصه خود را دو اپیزود تعریف و تصویر می‌کند و در هر دو آنها روابط زندگی زن و مردی‌ می‌پردازد که یا زمانی پیشتر همدیگر را دوست داشتند اما حالا با هم نیستند یا همچنان و هنوز با هم زندگی می‌کنند ولی هر لحظه‌ از عشق و علاقه آنها به یکدیگر کاسته می‌شود. در اپیزود اول زن و مرد جوانی بر اثر اتصال برق و خرابی‌ آسانسور در آن زندانی می‌شوند و در طول این مدت به مرور خاطرات خود می‌پردازند و یادآور می‌شوند که زمانی حدود ده‌ سال و نه روز پیش با یکدیگر آشنا و دوست شده و در طول دوستی‌ پی به خصوصیات یکدیگر برده اما این عشق و علاقه به ازدواج‌ آنها منجر نمی‌شود. در اپیزود دوم این نمایشنامه موقعیت عکس یادگاری گرفتن‌ تمهیدی می‌شود تا نویسنده نقبی به دنیای آدمهای معمولی پیرامون‌ خود بزند و برشی واقعی از زندگی آنها که با تلخکامی نیز همراه‌ است،ارائه دهد. با این همه باید یادآور شد نمایش دوستت دارم با صدای‌ آهسته به دلیل سادگی در اجرا و به دور از حشو و زواید خاصی،بر آن است تا به ارتباط صحیح و راحتی با تماشاگر دست پیدا کند و تصویری تازه از زندگی و از آدمهای پیرامون‌ جامعه ارائه دهد که با همه تلخکامی و یأس‌آلود بودنهایش‌ باز هم شیرین،دوست داشتنی و زیباست."