چکیده:
دانشگاهها به عنوان موتور محرک در دستیابی جوامع به ابعاد گوناگون توسعه نقش کلیدی ایفا میکنند. مهمترین سرمایه و مزیت رقابتی هر سازمانی نیروی انسانی آن است و در دانشگاه نیز کارکنان نقش اثرگذاری در چگونگی عملکرد دانشگاه دارند. هدف پژوهش حاضر، تبیین روابط بین سکوت سازمانی و تعهد سازمانی بر مسئولیتپذیری اجتماعی کارکنان است که با توزیع 132 پرسشنامه میان کارمندان دانشگاه، نتایج ما مبتنی بر روش معادلههای ساختاری نشان میدهد که سکوت سازمانی بر مسئولیتپذیری اجتماعی، و مسئولیتپذیری اجتماعی بر تعهد سازمانی اثر مثبت و معناداری دارند. همچنین نتایج بیانگر این است که سکوت سازمانی بر تعهد سازمانی از طریق متغیر میانجی مسئولیتپذیری اجتماعی اثر منفی و معناداری دارد. در پایان پژوهش پیشنهادهای پژوهشی و اجرایی بیان میشود.
Universities, as a driving force in any country, play a key role in achieving various aspects of development. The most important asset and competitive advantage of any organization are its human resources. University employees, too, play a striking and influential role in the quality of the performance of their organization. Therefore, it is very important to address issues related to employees’ performance. The aim of this study was to explain the relationships between organizational silence and organizational commitment and their effect on employees’ social responsibility. Data were gathered through questionnaires distributed among 132 employees and were analyzed by structural equation technique. The results show that organizational silence has a positive and significant effect on social responsibility. Social responsibility has a positive and significant effect on organizational commitment. Also, results confirm the negative and significant effect of organizational silence variable on organizational commitment through the mediating variable of social responsibility. Finally, suggestions have been made for executives and researchers.
خلاصه ماشینی:
کلیدواژهها: سکوت سازمانی، تعهد سازمانی، مسئولیتپذیری، آموزش عالی، دانشگاه مقدمه اهمیت عامل انسانی و نقش منحصر به فرد آن به منزله یک منبع راهبردی، جایگاهی به مراتب بالاتر از گذشته یافته است، تا جایی که در تفکر سازمانی پیشرفته از انسان به مثابه مهمترین دارایی برای سازمان یاد میشود (انارکی اردکانی و همکاران، 1397).
با وجود اینکه یافتههای پژوهشها نشان میدهند که اثرهای منفی سکوت و استبداد در محیطهای کاری سازمانها موجب کاهش انگیزه، بیرضایتی و بدبینی، کاهش تعهد عاطفی و رفتارهای حرفهای و عملکرد شغلی کارکنان میشود (O'Reilly & Robinson, 2009; Lustenberger & Jagacinski, 2010; Leung et al.
Passive Silence Defensive Prosocial جدول 1: عوامل موثر بر سکوت سازمانی کارکنان {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بنابراین، سازمانهای کارامد اغلب نظرها، پیشنهادها، و نگرانیهای کارکنان خود را تشویق و مد نظر قرار میدهند، زیرا صدای کارکنان برای اثربخشی عملکرد سازمانی حیاتی است (Fast et al.
تعهد سازمانی به این معناست که کارکنان تصمیم میگیرند سازمان را ترک کنند یا نکنند، و به حالتی روانشناختی اشاره دارد که رابطه بین کار کارمند و سازمان را توصیف میکند (Wu & Chen, 2018; Spanuth & Wald, 2017).
آذر و همکاران (1394)، بیان میکنند که عوامل اجتماعی، مدیریتی، سازمانی، و فردی بر سکوت کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مثبت و معنادار است، و Legal Moral Social همچنین رفتار و جوّ سکوت در سازمان تاثیر منفی بر تعهد کارکنان و مولفههای آن دارد.
یافتههای پژوهش نشان میدهد که سکوت سازمانی بر مسئولیتپذیری اجتماعی کارکنان اثر منفی و معناداری دارد.