چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی غصب از دیدگاه قرآن و روایات نگاشته شده است. قرآن کریم و همچنین روایات به همه جوانب زندگی بشر اهمیت می دهند. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی می باشد، به صورت کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. غصب به زور و ستم گرفتن مال دیگری را گویند. از دیدگاه قرآن کریم غصب در حق و مال، عملی حرام، گناه و نیز جرم تلقی می شود و غاصب باید در دنیا و آخرت پاسخ گو باشد. قرآن کریم همچنین بر حرمت تصرف غاصبانه در اموال مردم تاکید می کند. خداوند در آیاتی دیگر تصرف سرزمین و خانه دیگران را حرام دانسته و غصب اموال دیگران را گناهی در ردیف قتل و آدمکشی معرفی می کند. در آموزه های قرآنی علاوه بر اینکه استقلال در غصب، امری نادرست و جرم و گناه است هم چنین مشارکت در این غصب نیز این گونه است. در روایات زیادی نیز از ناروایی و حرمت غصب به شکل های مختلف بیان گردیده است.
خلاصه ماشینی:
است به مصداق «الناس مسلطون علی اموالهم» قدرت و اختیار تسلط و تصرف در مال و نفس خویش را مرحمت فرموده است و برای حفظ حرمت و احترام به مالکیت خصوصی و حقوق اشخاص، اضرار به غیر و عدول از حدود قوانین الهی را منع نموده است و تشریح قوانین مربوط به غصب و بیان تعالیم اخلاقی و وضع مجازات های حقوقی در این زمینه به همین منظور بوده که مقرر می فرماید «الغاصب یوخذ باشق الاحوال» تا همیشه از غاصب با سختگیری مواخذه به عمل آید.
با این همه، فقدان ایمان استوار به خدا و آخرت موجب می شود تا در جامعه اسلامی با پدیده اجتماعی غصب رو به رو شویم و برخی از خدا بی خبران اموال عمومی را غصب کنند و آن را به تصرف خویش درآورند و این گونه است که تباهی اجتماعی نیز پدیدار می گردد و فساد عمومی، جامعه را در خود می گیرد.
در آیه 34 سوره توبه خداوند به احبار و رهبان بشارت می دهد که ایشان را به سبب این که اموال مردم را به غصب تصرف کرده اند، به عذاب سخت و دشوار مجازات خواهد کرد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ ..........
خداوند در این آیه رابطه دوستی با دشمنان غاصب را نهی می کند و می فرماید مومنان نمی بایست با کسانی که سرزمین مسلمانان را غصب کرده و خانه هایشان را تصاحب کرده اند، رابطه دوستی برقرار کنند که همین مقدار از رابطه به معنای امداد غاصبان تلقی شده و جرم گناه است.