چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل شیوهها و نظریههای فرزند پروری بوده است. یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار در رشد شناختی، اجتماعی و روانی کودکان چگونگی برخورد والدین با آنها و نحوهی تربیت آنها بوده است. فرزند پروری به سه شیوه مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه انجام میشود. که از میان این سه شیوه، بهترین شیوه فرزندپروری شیوه مقتدرانه است؛ که والدین در عین گرم و صمیمی بودن با فرزند خود کنترل کننده و مقتدر هستند. در این مقاله به بررسی انواع شیوههای فرزند پروری و نظریههای روانشناسی در این زمینه پرداخته شده است. روش تحقیق این مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که با استفاده از منابع کتابخانهای مورد بررسی قرار گرفته شده است.
خلاصه ماشینی:
که از میان این سه شیوه، بهترین شیوه فرزندپروری شیوه مقتدرانه است؛ که والدین در عین گرم و صمیمی بودن با فرزند خود کنترل کننده و مقتدر هستند.
والدین سهل گیر سطح بالای گرمی و کنترل رفتاری پایین دارند این والدین اجازه میدهند که کودکان بر طبق میلشان و با کمترین نظم و انضباطی رفتارکنند.
نتایج پژوهش مذکور حاکی از این بود که الگوی فرزندپروری والدین مستبد، آسانگیر و بی توجه در بروز بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان نقش پررنگ و اصلی ایفا میکند و درواقع طبق نتایج تحلیل آماری دادهها، تأثیر معنادار و مثبتی در اختلالات رفتاری کودکان دارند.
و- نظریه شیفر شیفر (1965) از جمله افرادی است که با توجه به دو بعد رفتاری والدین یعنی آزادی-کنترل (سهل گیری- سختگیری) و گرمی- سردی (پذیرش- طرد) یک طبقه بندی انجام داد و به این ترتیب، والدین را به چهار دستهی کلی تقسیم کرد: 1- والدین گرم و آزاد گذارنده: این والدین معمولاً دارای استقلال بوده و رفتار اجتماعی مناسبی دارند.
در واقع پایه و اساس شیوه فرزندپروری نشان دهنده و بیان کننده تالش والدین برای کنترل و اجتماعی کردن کودک است.
درواقع شیوههای فرزندپروری روشهایی هستند که والدین در برخورد با فرزندان خود اعمال میکنند و در شکلگیری رشد و تکامل آنها در دوران کودکی و ویژگیهای شخصیتی و رفتار بعدی آنان تأثیر فراوان و عمیقی دارد، مثالً طرد کودک یا فقدان ارتباط معنادار بین کودک و مادر سبب پیدایش اختلال شخصیت میشود (فرضی گلفزانی، 1382).
طبق تحقیقات انجام شده بهترین شیوه فرزندپروری شیوه مقتدرانه است؛ که والدین در عین گرم و صمیمی بودن با فرزند خود کنترل کننده و مقتدر هستند.