چکیده:
مشارکت مردم در تصمیمات سیاسی سا لهای اخیر از اهمیت بالایی برخوردار شده است. در ایران نیز این موضوع به تازگی مورد توجه خط مشی گذاران قرار گرفته است. از این رو، هدف این پژوهش طراحی الگوی مشارکت عمومی در خط مشی گذاری با رویکرد چند روشی است. پژوهش حاضر شامل دو مرحله است؛در مرحله اول از روش کیفی مطالعه موردی استفاده میشود. برای این منظور کشور سوئیس به عنوان کشوری که تاریخچه طولانی در به کارگیری سازوکارهای مشارکت مستقیم دارد به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه عمیق قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این مرحله وارد مرحله دوم پژوهش شد که از نظریه داده بنیاد برای طراحی الگوی مشارکت عمومی در خط مشی گذاری استفاده شد. بر اساس الگوی پژوهش، پدیده محوری، مشارکت عمومی در خط مشی گذاری است و شرایط علّی که موجب ایجاد مفهوم مشارکتعمومی در خط مشی گذاری میشود از سه مقوله عوامل ساختاری، اقتصادی و رفتاری تشکیل شده است.شرایط زمینه ای دربرگیرنده دو مقوله میزان باز بودن فضای سیاسی و سطح فناوری است. شرایط مداخله گر از دو مقوله اراده سیاستمداران برای مشارکت و تقاضای عمومی برای مشارکت تشکیل شده است. راهبردها دربرگیرنده سازوکارهای مشارکت عمومی، مرحله و سطح خط مشی گذاری، نوع خط مشی و نحوه تعادل بین دیدگاه نخبگان و عامه مردم است. درنهایت، پیامدها، مشروعیت دموکراتیک دولت را ارتقا میدهد، نقش مهم مردم به رسمیت شناخته میشود و اعتماد عمومی را افزایش میدهد . فرهنگ سیاسی مشارکت مستقیم یک فرایند یادگیری جمعی است که برای توسعه نیاز به زمان و همچنین امکان هایی برای اصلاح خطاها دارد.
People’s participation in political decisions has become increasingly important in recent years.Also, this issue has recently come to the attention of policymakers in Iran. Hence, this studyaims to design a public participation pattern in policy making with a multi-method approach.The research consists of two stages: the first stage used the qualitative method of the casestudy. For this purpose, Switzerland has been selected and studied as a country with a longhistory of using direct participation mechanisms. The results of this stage entered the secondstage of the research, which used the Grounded Theory to design a public participation patternin policy making. According to the research pattern, the central phenomenon is public participationin policy-making, and the causal conditions that cause the concept of public participationin policy-making are composed of three categories of structural, economic, and behavioralfactors. The contextual conditions come into two categories: the openness of the political spaceand the level of technology. Interventional conditions consist of two classifications: politicians’willingness to participate and public demand for participation. Strategies include public participationmechanisms, stage, level, and type of policy making, as well as how to balance theviews of the elite and the public. Ultimately, the consequences will enhance the democraticlegitimacy of the state, recognize the significant role of the people, and increase public trust.Political culture of direct participation is a collective learning process that takes time to develop,as well as opportunities to correct mistakes.
خلاصه ماشینی:
قرن بيستم )واگنر، وگت و کبست ، ٢٠١٦: ٦٥( در ايران نيز به تازگي موضوع مشارکت مستقيم از دهه ١٩٦٠ مشارکت عمومي به عنوان يک ابزار مردم در خط مشيگذاري مط رح شده است ، اساسي توسط دولت ها براي تقويت مشروعيت ، به گونه اي که اگر تعداد پانصد هزار نفر از واجدين اعتماد عمومي به دولت و بهبود شفافيت فرايندهاي شرايط شرکت در انتخابات مجلس مسئله اي را تصميم گيري مورد استفاده قرار گرفت )فدتووا، تقاضا کنند، در رابط ه با آن قانون گذاري صورت گيرد تيکسريا و آلولوس ، ٢٠١٤(.
روش شناسي پژوهش الگوي بومي توسعه مشارکت الکترونيک در روش شناسي را مي توان منط ق کار پژوهش تعريف سياست گذاري ايران « )رودساز و همکاران ، ١٣٩٧(، کرد که دربرگيرنده فنون ، شيوه هاي نمونه گيري، نوع ِ »ط راحي مدل مشارکت شهروندان در نظ ارت مواجهه و تعامل با داده ها و تحليل آن ها با توجه عمومي« )رجبيفرد و دانش فرد، ١٣٩٣( و »الگوي به پارادايم مورد نظ ر پژوهشگر تلقي کرد )صادقي مشارکت شهروندي در مديريت دولتي مبتني فسايي و عرفان منش ، ١٣٩٤: ٦٣(.
نتايج مط العه موردي و در بخش دوم از روش تحقيق کيفي اين پژوهش نشان ميدهد: شرايط موجود سيستم نظ ريه داده بنياد استفاده شده است ؛ بنابراين پژوهش سياست گذاري کشور و الزامات داخلي و خارجي از از حيث هدف ، ذيل تحقيقات توصيفي قرار ميگيرد يکسو و ظ هور ابزارهاي نوين مشارکت الکترونيک و تغيير پارادايم هاي مديريت و مط البات جديد شهروندان از ديگر به عنوان شرايط عل 2.
com/books?id=hV 2JDRc4hwgC&dq International Association for Public Participation (IAP2).
[Explanation of indigenized CAAJ&dq model for e-participation in public policy making in iran, using grounded theory (Persian)].