چکیده:
زمینه و هدف: درمان ناباروری به وسیله های اهدای جنین، یکی از روش ها و تکنیک های کمکی تولیدمثل برای داشتن فرزند در زوج های نابارور است. در ایران نیز با اعلام مشروعیت آن توسط فقها، با تصویب قانون از سال 1382 شرایط انجام آن مهیا گردید.
اما لازمه اهدای جنین توجه به ملاحظات اخلاقی زیادی است که قانون گذار باید به صورت صریح و شفاف آن را روشن کند و راه سوء استفاده های غیراخلاقی را مسدود سازد. همچنین متقاضیان باید آگاهی بیشتری نسبت به شرایط طبی و حقوقی آن داشته باشند.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، طی 6 ماه به روش سرشماری، با 86 زوج متقاضی اهدای جنین که از طرف دادگاه خانواده به واحد پزشکی قانونی مرکز شهر تهران ارجاع شده بودند، مصاحبه شد و پرسش نامه طراحی شده پر گردید. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در خصوص بررسی وضعیت ناباروری در %93.9 موارد، علت ناشی از ناباروی مرد بود. در هیچ یک از زوجین، اعتیاد به مواد مخدر، ابتلا به ایدز و هپاتیت و بیماری های روانی شدید احراز نگردید. %91.5 از زوجین متقاضی، اطلاعی از زوج دهنده نداشتند و انتخاب را به عهده مرکز درمانی گذارده بودند. %70.7 از زوجین به خصوصیات اخلاقی و 72% آنها به خصوصیت ژنتیکی فرزند حاصل از اهدا، اهمیت ویژه ای می دادند. %59.8 از زوجین متقاضی در خصوص رابطه فرزند حاصل از اهدا با زوج دهنده و مشکلات مرتبط با هویت فرزند بوجود آمده فکر نکرده بودند. در مورد نحوه فاش سازی به کودک، %85.4 موارد ذکر کردند که موضوع دریافت جنین را به کودک حاصل از اهدا نخواهند گفت.
نتیجه گیری: ناشناس ماندن زوج های دهنده باعث می شود که تداخلات حقوقی و عاطفی کمتری در آینده برای زوج دهنده و گیرنده ایجاد گردد. از طرفی حقوق انسانی کودکانی که از این طریق به دنیا می آیند، ایجاب می کند از نحوه تولدشان مطلع شوند. همچنین احتمال وقوع زنای با محارم بصورت غیرعمدی و آنومالی های ژنتیکی به دنبال افزایش تعداد زایمان های ناشی از ناباروری کمکی، روی هم رفته نظرات را به سمت گفتن حقیقت به فرزندان خصوصا در سنین قبل از بلوغ سوق می دهد. هر چند باید توجه داشت که این موضوع در ایران بسیار نوپا می باشد و در حال حاضر مطالعه قابل استنادی با در نظرگرفتن اختلافات فرهنگی و عقیدتی ما با سایر ممالک انجام نشده است. همچنین به نظر می رسد که اطلاعات زوجین متقاضی نسبت به مسایل طبی و حقوقی بارداری به روش دریافت جنین، به میزان کافی نباشد و ایجاد تسهیلاتی جهت اطلاع رسانی بیشتر و انجام مشاوره های تخصصی پیش از اقدام به انجام مراحل اداری و قانونی به مربوطه لازم به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
"لازمه اهدای جنین توجه به ملاحظات اخلاقی زیادی است و باید جنبههای متفاوتی که مرتبط با زوج دهنده، زوج گیرنده و فرزندان حاصل از این باروری است در نظر داشت؛ سؤالاتی مثل شرایط لازم جهت انتخاب زوج دهنده و گیرنده،میزان اطلاعات دهندگان نسبت به گیرندگان و برعکس و محدوده مجاز این آگاهی،مطلع ساختن کودک از نحوه تولد خود،مطلع ساختن دیگران و بستگان در مورد عمل انجام شده،اهمیت بررسی خصوصیات اخلاقی و ژنتیکی دهندگان و نوع ارتباط فرزندان و میزان آشنایی آنان با والدین اصلی خود و بسیاری از سؤالات دیگر مواردی هستند که هنوز اندیشمندان در پی یافتن بهترین جواب برای آنها میباشند و لازم است طی بررسیهای پزشکی-اجتماعی و حقوقی به این سؤالات پاسخ داد.
در این مطالعه سعی شده است تا وضعیت آگاهی و میزان اطلاعات زوجین ناباروری که روش دریافت جنین را به عنوان روش درمانی خود انتخاب کردهاند و برای گذراندن مراحل قانونی آن به پزشکی قانونی مراجعه کردهاند مورد بررسی قرار گیرد؛همچنین باورهای زوجهای گیرنده و عملکردشان نسبت به فرزند حاصل از این نوع باروری و مسایلی که در روابط خانوادگی با مواجه میشوند مورد ارزیابی قرار گرفته است تا در سایه آن لزوم مشاورههای روانپزشکی و حقوقی و همچنین حمایت بیشتر دستگاههای ذیربط از این گروه از بیماران مورد توجه بیشتری قرار گیرد."