چکیده:
در جامعه سیاسی ایران اسلامی دو جبهه اصلاحطلب و اصولگرا شکل گرفته است. در جریان مبارزات انتخاباتی هرکدام از جبههها قصد دارند علاوه بر معرفی خود، «دیگری» را نیز بهگونهای بازنمایی کند تا مناسبات قدرت را به نفع «خود»، تداوم بخشند. در انتخابات سال 92، پس از پیروزی حسن روحانی، اصلاحطلبان فرصتی دوباره برای ورود به مناسبات قدرت یافتند؛ از سویی جبهه اصولگرایان برای اینکه بتواند مناصب قدرت را در قوه مقننه حفظ کند، در سال 1394 وارد مبارزات انتخاباتی اصلاحطلبان شدند؛ در این میان روزنامه کیهان، یکی از مؤثرترین و قدرتمندترین روزنامههای این جبهه بوده که به اعتقاد محقق، با رویکردی سوگیرانه، در خلال انتخابات 1394، در قالب مقالاتی به پوشش اخبار مربوط به اصلاحطلبان پرداخت. از این رو مقاله حاضر با استفاده از رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی قصد دارد تا شیوه بازنمایی اصلاحطلبان در روزنامه کیهان را با بررسی مقالات منتشره در یک ماه منتهی به انتخابات اسفند 1394، و سوگیریهای این مقالات را آشکار گرداند. در این راستا با نمونهگیری نظری و هدفمند، شش مقاله بهعنوان مراجعی جهت استناد انتخاب گردید. نتایج تحلیل نشان میدهد که کیهان، اصلاحطلبان را با خصوصیاتی همچون «دروغگو»، «مدعیگر»، «فاقد تخصص»، «اهل طرب»، «جریان بد»، «لیبرالهای غیرمسلمان» توصیف کرده است؛ از طرفی آنها را «اهل مسامحه و مدارا» دانسته که بهدلیل عدم تغییر رویه تاریخی خود و درگیری با بحران هویت، از طریق «یارگیری» و استفاده از یاران به اصطلاح «قرضی»، وارد میدان رقابت شدهاند. درنهایت اینکه آنها بهوسیله ارتباط عوامل خارجی و تحت سلطه روحانی و حزب کارگزاران، بر آن شدهاند تا با هتاکی و «دید ابزاری به مردم»، با کاربست استراتژیهایی همچون «سیاسیبازی»، «سیاهنمایی»، «مظلومنمایی» و «حاشیهسازی» در عرصه انتخابات حضور یابند.
Since the beginning of the revolution, in political arena of the Islamic Republic of Iran, two Reformists and Principlists have been struggling to win power. This faction and struggling shows their appearance more campaigning in elections. During the campaign, each political faction in addition to introduce themselves intend to represent another in such a way as to maintain the power relations in self-interest. After the victory of Hassan Rouhani in the 2013 elections, the reformists came back to the country's executive power; On the other hand, the conservative’s faction entered the reformist campaign in 2013 to maintain power in the legislature, Reformists who had a diminished presence in the Islamic Consultative Assembly after the sixth parliament. Consequently, the Conservatives faction had been using their power in order to maintain the power relations. One of the most important kinds of these media is Keyhan newspaper, serious and Conservative-oriented media. In this regards during the 2016 elections, the Keyhan focused on the reformist representation and published several articles. Hence, the study was to evaluate and review the reformist manner represented in the Keyhan during the February 2016 elections.
خلاصه ماشینی:
تحليل شيوه بازنمايي اصلاح طلبان در گفتمان اصولگرايي؛ (مطالعه موردي مقالات روزنامه کيهان در خلال انتخابات اسفندماه ٩٤) 1* محمد اسکندري نسب 2 حميدرضا جلاييپور چکيده در جامعه سياسي ايران اسلامي دو جبهه اصلاح طلب و اصولگرا شکل گرفته است .
از اين رو مقاله حاضر با استفاده از رويکرد تحليل گفتمان انتقادي قصد دارد تا شيوه بازنمايي اصلاح طلبان در روزنامه کيهان را با بررسي مقالات منتشره در يک ماه منتهي به انتخابات اسفند ١٣٩٤، و سوگيريهاي اين مقالات را آشکار گرداند.
نتايج تحليل نشان ميدهد که کيهان ، اصلاح طلبان را با خصوصياتي همچون «دروغگو»، «مدعيگر»، «فاقد تخصص »، «اهل طرب »، «جريان بد»، «ليبرال هاي غيرمسلمان » توصيف کرده است ؛ از طرفي آنها را «اهل مسامحه و مدارا» دانسته که به دليل عدم تغيير رويه تاريخي خود و درگيري با بحران هويت ، از طريق «يارگيري» و استفاده از ياران به اصطلاح «قرضي»، وارد ميدان رقابت شده اند.
در خصوص اين مطالعه از آنجاييکه مسئله بررسي شيوه بازنمايي گفتمان اصلاح طلبي و اصلاح طلبان در روزنامه کيهان است ميتوان از ابزارهايي که فرکلاف در کتاب «تجزيه وتحليل گفتمان : تحليل متن در پژوهش اجتماعي »٢ ذيل عنوان «بازنمايي کنشگران (کارگزاران ) اجتماعي »٣ مطرح ميکند، استفاده کرد.
), Texts and Practices: Readings in Critical Discourse Analysis Representation Manner of Reformists in conservative Discourse (Case Study: Newspaper Articles of the Keyhan during elections, February 2013) Mohamad Eskandari-Nasab*1, Hamid-Reza Jalaeipour 2 Abstract Since the beginning of the revolution, in political arena of the Islamic Republic of Iran, two Reformists and Principlists have been struggling to win power.