چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری والدین با سبک
های تفکر و سبک های حل مسئله در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان
خاش می باشد. به این منظور از بین دانش آموزان تعداد 348 نفر و همچنین والدین
آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس انتخاب گردیدند. جهت
گردآوری اطلاعات از پرسش نامه شیوه های فرزندپروری بامریند ، پرسش نامه سبک
های تفکر استرنبرگ و واگنر و نیز پرسش نامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ
استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید.
نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری والدین با سبک های تفکر دانش آموزان
رابطه معنادار وجود دارد و بین سبک های تفکر با شیوه های حل مسئله دانش آموزان
رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین شیوه های فرزند پروری والدین با سبک های
حل مسئله دانش آموزان نیز رابطه معنادار وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
به عبارت ديگر وجود مشکلات رفتاري کودک به منزله روابط معيوب اعضاي خانواده با يکديگر است و با روش هاي تربيتي و شيوه هاي فرزند پروري نادرست والدين و تعاملات معيوب آن ها با فرزندان ارتباط دارد(هيبتي، ١٣٨١).
از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبک هاي فرزند پروري والدين با سبک هاي تفکر و سبک هاي حل مسئله در دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهرستان خاش است .
از اين رو هدف پژوهش حاضر پاسخ گويي به سئوالاتي نظير اين سوال است که آيا بين سبک هاي فرزند پروري والدين با سبک هاي تفکر و سبک هاي حل مسئله دانش آموزان مقطع ابتدايي رابطه وجود دارد؟ اهميت و ضرورت پژوهش نظام تربيتي خانواده و يا به تعبير ديگر روش هاي فرزند پروري يکي از عوامل مهم در شکل گيري شخصيت کودک است (جهانشاهي و قوام ، ١٣٨٦).
بنابراين با توجه به اينکه قشر وسيعي از جمعيت کشور را جوانان به ويژه دانش آموزان تشيکل مي دهد و از سوي ديگر پژوهش و تحقيقات اندکي وجود دارد که در آن ترکيبي از اين سه عامل (شيوه هاي فرزند پروري والدين ، سبک هاي تفکر و سبک هاي حل مسئله ) بررسي شده باشد و همچنين با توجه به اهميت متغيرهاي مورد بحث ، ضرورت انجام اين پژوهش احساس مي شود و از طرفي بايد بيان نمود که نتايج اين پژوهش مي تواند براي دانش آموزان که مدبران آينده خانواده محسوب مي شوند، مؤثر باشد.