چکیده:
درمان شناختی- رفتاری به عنوان روش رایج در ارتقاء شادکامی شناخته شده است. پژوهش حاضر،
بررسی اثربخشی آموزش شناختی-رفتاری بر بهبود شادکامی دانش آموزان دوره متوسطه ی دوم
بود.
جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم منطقه دو، در سال تحصیلی
1397-1398 بوده است. این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که 40
نفر دانش آموزان( شامل دو گروه 20 نفری) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب
و به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه شادکامی
آکسفورد( 1989 ) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. گروه
آزمایش 10 جلسه (هر جلسه 70 دقیقه) با روش درمانی شناختی- رفتاری آموزش داده شد.
داده ها با کمک نرم افزار spss نسخه بیست و چهارم با روش های آزمون های چندمتغیری و تحلیل
کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه از نظر شادکامی بود.
در کل، یافته ها، نقش و اهمیت روش درمانی شناختی- رفتاری را در افزایش شادکامی دانش آموزان
نشان دادند.
خلاصه ماشینی:
Vasa & Roy درمان شناختي- رفتاري در ايجاد و افزايش ويژگيهايي مانند تصميم گيري، ايجاد انگيزه ، پذيرش مسئوليت ، ارتباط مثبت با ديگران ، ايجاد عزت نفس ، حل مساله ، خود نظم دهي، خود کفايتي و سلامت روان موثر است که ميتواند شادکامي و اميدواري فرد را بهبود بخشد (دهقانپور، ١٣٩٤).
براي نمونه گيري و انتخاب آزمودنيها از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي استفاده شد که از ميان دبيرستان هاي دخترانه شهر رشت ، دو دبيرستان به صورت تصادفي انتخاب شده و از بين دانش آموزان پايه دوم آن ها دانش آموزاني که در آزمون شادکامي نمره کمتري به دست آوردند غربال شدند و سپس به طور تصادفي ٤٠ دانش آموز انتخاب و در دو گروه ٢٠ نفر آزمايش و گواه قرار داده شدند، به عنوان پيش آزمون ، از هر دو گروه آزمايش و کنترل ، آزمون شادکامي آکسفورد آرگيل ، مارتين و کروسلند٩ (١٩٨٩) به عمل آمد و سپس به عنوان مداخله آزمايشي، آزمودنيهاي گروه آزمايش به مدت ١٠ جلسه ٧٠ دقيقه اي (هفته اي يک بار) تحت گروه درماني شناختي- رفتاري قرار گرفتند، در حالي که گروه کنترل هيچ مداخله اي دريافت ننمودند و يک هفته پس از پايان آموزش مجدد از هر دو گروه ، آزمون شادکامي آکسفورد، به عنوان پس آزمون به عمل آمد.
با توجه به يافته هاي فوق ، فرضيه پژوهش (درمان شناختي- رفتاري گروهي بر شادکامي دانش آموزان دختر سال دوم متوسطه موثر است ) تاييد ميشود.