چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذایرش و تعهد (ACT) بر خودمراقبتی و فشار روانی
بیماری در بیماران مبتلاء به دیابت انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با
گروه کنترل بود و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی بیماران مبتلاء به دیابت نوع دو زن در مرکز
دیابت تهران تشکیل دادند. در این پژوهش با توجه به معیارهای ورود و به روش نمونه گیری در دسترس
تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین
گرد یدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی دیابت توبرت و کلاسکو (۱۹۹4) و پرسشنامه
فشار روانی بیماران دیابتی پولونسکی و همکاران (۲۰۰۵) بود، داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس
یک متغیره و چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان
خودمراقبتی و فشار روانی بیماری در بیماران مبتلاء به دیابت در سطح معنی داری ۰/۰۱ موثر بود. به طور
کلی پیشنهاد می گردد از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد همراستا با درمان دارویی به صورت متمرکز در
بهبود علایم روانشناختی بیماران دیابتی توسط مراکز درمانی استفاده شود.
خلاصه ماشینی:
دانشيارروانشناسي سلامت ، دانشکده علوم انساني، دانشگاه آزاد اسلامي ، واحد تهران غرب ، تهران ، ايران استاديار مشاوره ، دانشکده علوم انساني،دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران غرب ، تهران ، ايران چکيده اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر خودمراقبتي و فشار رواني بيماري در بيماران مبتلاء به ديابت انجام شد.
Eseadi, Anyanwu, Ogbuabor, & Ikechukwu 3 .
Gross, Moore, Gardner, Wolanin, Pess 3 .
Wang, Zhou, Yu, Ran, Liu 6 .
Amsberg, Wijk, ILivheim, Toft, Johansson, & Anderbro 83 با با توجه به آن که حداقل تعداد نمونه براي پژوهش هاي آزمايشي ١٥ نفر به ازاي هر گروه است (دلاور، ١٣٩٥)، در اين پژوهش با توجه به معيارهاي ورود به روش دردسترس ابتدا ٥٠ نفر انتخاب سپس ٣٠ نفر که نمره بالاتر از ٥٠ در پرسشنامه فشار رواني و کسب نمره پايين تر از ٦٠ در پرسشنامه خودمراقبتي به صورت دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي با توجه به قرعه در دو گروه ١٥ نفره آزمايش و کنترل جايگزين گرديدند.
با توجه به نتايج بدست آمده ، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر خودمراقبتي و فشار رواني بيماري در افراد مبتلاء به ديابت تاثير دارد و فرضيه ي اصلي پژوهش مورد تاييد واقع گرديد.
با توجه به نتايج بدست آمده ، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر فشار رواني بيماري در افراد مبتلاء به ديابت تاثير دارد و فرضيه ي ٢ پژوهش مورد تاييد واقع گرديد.