خلاصه ماشینی:
"امور حقوقی و داوری اتاق حقوق بازرگانی بینالمللی(22) مسایل بانکی بازرگانی بینالمللی (بخش دوم) مأخذ: INTERNATIONAL BUSINESS LAW AND ITS ENVIRONMENT مترجم:مهدی مختاری (به تصویر صفحه مراجعه شود) قبولی بانک و تأمین اعتبار از طریق قبول "قبولی بانک" (BANKERS ACCEPTANCE) سند قابل انتقالی است که به عنوان وسیلهای برای تأمین اعتبار مالی کوتاهمدت در معاملات داخلی و بینالمللی به فراوانی مورد استفاده قرار میگیرد.
این قاعده قابلیت انتقال آزادانه اسناد تجاری در معاملات بینالمللی را تضمین مینماید،و بدین ترتیب،یک مؤسسه مالی و اعتباری میتواند یک برات بینالمللی را بدون ترس از اینکه به دلیل مطرحبودن دعوای نقض قرارداد فی مابین خریدار و فروشنده حق وی در معرض خطر قرار گیرد،آنرا تنزیل نماید.
اما شرکتهای صادرکننده کالا خود کار پرداخت وام به خریداران را انجام نمیدهند،بلکه این بانکها هستند که ارایه خدمات مربوط به تامین اعتبار معاملات به صورت حساب باز را،که شامل عاملیت وصول مطالبات مربوط به حسابهای خارجی نیز میشود،برعهده دارند.
در اینجا "داون پیلو"به پولش میرسد و بانک خود مستقیما برای وصول وجه محموله به خریدار ژاپنی مراجعه میکند(البته میبایست خریدار ژاپنی از این انتقال آگاه شود و به او اعلام شود که مکلف است وجه محموله را تنها به بانک منتقل الیه پرداخت نماید).
مسلما چنانچه هر یک از این موارد پیش آید، مدتهای مدیدی طول خواهد کشید تا فروشنده بتواند به طلب خود برسد،یعنی خیلی راحت ممکن است که فروشنده کالای خود را به یک بندر خارجی فرستاده باشد و تازه بعد بفهمد که به هر یک از دلایل فوق الذکر خریدار نمیخواهد یا نمیتواند پول آنرا پرداخت نماید."