چکیده:
در چند دهه اخیر، اینترنت به زندگی روزمره بشریت وارد شده و استفاده از آن، روزبهروز گسترش یافت. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی باهدف بررسی ماهیت و آثار «دسترسی آزاد به اینترنت» انجامشده است. چنین نتیجه شد که اینترنت در نگاه اول یک ابزار بوده و بنا به استدلالات مشابه، استفاده از آن دارای همان ماهیت و اثر حقوقی بوده که برای اصل فعل تعیینشده است. بر این اساس، هر آنچه در قانون برای آن مجازات تعیینشده در حالت استفاده ابزاری از اینترنت نیز دارای همان ماهیت مجرمانه است. بهموجب اسناد حقوق بینالملل، احترام به حریم خصوصی افراد توصیه شده و نحوه اجرای این اصل به قوانین داخلی کشورها سپردهشده که این مسئله نیز یکی از چارچوبهای حاکم بر اینترنت محسوب میگردد. دولتها در تهیه حداقل امکانات دسترسی به اینترنت در چارچوب مصالح ملی، مسئولیت داشته و جز در شرایط خاص، حق قطع این ارتباط را ندارند. در جهت تضمین حقوق برابر همه انسانها، دولتها ملزم به تهیه امکانات اینترنتی خاص برای معلولان و افراد کمتوان بوده تا قادر به انجام اموراتی باشند که بهواسطه کمتوانی، از انجام آن محروماند. درنهایت اینکه امنیت ملی مهمترین دغدغه حکومتها در وضع چارچوب استفاده از اینترنت میباشد.
In recent decades, the Internet has entered the daily lives of humanity and its use has expanded day by day. This research has been done by analytical-descriptive method with the aim of investigating the nature and effects of "free access to the Internet". It was concluded that the Internet was, at first sight, a tool, and according to similar arguments, its use had the same nature and legal effect as defined for the principle of the act. Accordingly, whatever punishment is prescribed by law for the use of the Internet as a tool is of the same criminal nature. According to international law documents, respect for the privacy of individuals is recommended and the implementation of this principle is entrusted to the domestic laws of countries, which is also one of the frameworks governing the Internet. Governments have a responsibility to provide the minimum access to the Internet in the national interest and have no right to disconnect except in special circumstances. To ensure the equal rights of all human beings, governments are required to provide special Internet facilities for people with disabilities and people with disabilities to be able to do things that they are unable to do due to disability. Finally, national security is the most important concern of governments in setting the framework for the use of the Internet.
خلاصه ماشینی:
اسناد حقوق بشری شامل اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق مدنی سیاسی، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر بدون اشاره مستقیم به حق بر بیان برخط در اینترنت با عبارت پردازی پویای خود امکان حمایت حقوقی از این نوع بیان را فراهم کرده است .
گزارشگر ویژه سازمان ملل تأکید کرد که ماده ١٩ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق مدنی سیاسی این گونه تهیه شده اند که افراد را قادر سازند که بتوانند تطبیق توسعه های فن آوری آینده بر حق خود برای آزادی بیان را اعمال کنند.
Peluso, 2021: 43) علاوه بر این ، آزادی برای دریافت اطلاعات و عقاید در اینترنت در ماده ١٠ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر شامل حق جمع آوری و جستجوی اطلاعات از طریق همه منابع قانونی ممکن با استفاده از تمام روش های بالقوه است .
بر مبنای اصول آزادی بیان که در اسناد حقوقی عنوان شده است ، دولت ها در تهیه حداقل امکانات دسترسی به اینترنت برای شهروندان خود مسئولیت دارند.
منابع 1) Ahmadi, Seyed Mohammad Sadegh; Naseri, Alireza; Qasemabadi, Morteza (2016) A Comparative Study of Restrictions on Freedom of Expression on Television from the Perspective of International Human Rights Documents and Subject Law of Iran, Public Law Research 52 (18) 153-177 [In Persian].
18) Mortezaei, Seyed Ahmad; Hosseini, Seyed Ebrahim (2013) Freedom of Expression and its Principles from the Perspective of Jurisprudence and Law, Journal of Legal Knowledge 2 (4) 49-72 [In Persian].