چکیده:
از قرن نوزدهم با شروع تحقیقات شرقشناسی اسلامی در سرزمینهای آلمانی زبان (آلمان، بلژیک، اتریش، لوکزامبورگ، سوئیس)، شاهد جایگاه حاشیه ای آن در زندگی فکری محققان این ناحیه هستیم. وجود تعابیر عامیانه، بر جدی نبودن و حالت تفننی داشتن مطالعات شرقشناسانه در آلمان دلالت دارد. با وجود این، سرزمین ژرمن محققان بزرگی در زمینه مذکور در دامان خود پرورش داد که از جمله این شرقشناسان تمدن اسلام میتوان تئودور نولدکه، خاورشناس برجسته و متخصص تاریخ و تمدن اسلام را نام برد. پژوهش حاضر بر آن است تا با بهکارگیری روش توصیفی- تحلیلی به بررسی افکار و انگیزههای این شرقشناس معروف آلمانی بپردازد. با واکاوی منابع مختلف میتوان گفت، بهره مندی نولدکه از علوم مختلف، همچون، آگاهی از علوم مربوط به خاورشناسی، پرداختن و توجه به رشته های تاریخ و تمدن اسلامی، تسلط بر زبانهای سامی، حقیقت جویی، نگاه لغت شناسانه و دقت و بصیرت در تمام آثار برجای مانده از وی از جمله دستاوردهای این پژوهش نسبت به شخصیت علمی این مستشرق به شمار میرود.
Since the 19th century, with the beginning of Oriental studies in German-speaking lands (Germany, Belgium, Austria, Luxembourg, Switzerland), we have witnessed its marginal place in the intellectual life of scholars in this region. The existence of slang terms indicates that Oriental studies in Germany are not serious but casual. Nevertheless, the land nurtured great scholars in this field, including Theodor Noldeke, a prominent orientalist and specialist in Islamic history and civilization. This research intends to use the descriptive-analytical method to examine the thoughts and motives of this famous German orientalist. By analyzing different sources, it can be said that Noldeke benefited from different sciences, such as knowledge of Oriental sciences, dealing with the fields of Islamic history and civilization, mastery of Semitic languages, and truth-seeking., Lexical view and accuracy and insight in all his surviving works are among the achievements of this research towards the scientific personality of this Orientalist.
خلاصه ماشینی:
(همان: 52) استیفان فیلد 1 نیز دربارهی تاریخ قرآن نولدکه میگوید: «هر شرقشناسی که بخواهد به پژوهشهای شرقی بپردازد باید کتاب نولدکه را بخواند» و اعتراف میکند که در فهم فرهنگ و تمدن اسلام، این نسل همواره بر پژوهشهای نسل پیشین خود تکیه میکنند، این واقعیتی است که خود شرقشناسان نیز به آن اعتراف کردهاند.
(نگارنده: 12/10/94) اسدالله مبشری نیز در مقدمهی ترجمه کتاب درآمدی بر قرآن بلاشر چنین آورده است: «مستشرقانی چون نولدکه و شاگردانش به دنبال آن بودند که اهمیت قرآن را نشان بدهند و اینکه اندیشهها و مطالب دربارهی مؤسس اسلام و قرآن که پیش از این در اذهان مردم اروپا جای گرفته واقعیت ندارد و با دید اسلام منطبق نیست بلکه پیوسته تصویری که هرگز با واقعیت انطباق نداشته را در ذهن داشتند».
بهطور کلی میتوان گفت حتی آثاری چون اس ترنر 1 و ادوارد سعید هم بیشتر تمرکزشان روی شرقشناسی بود و نه فرد خاصی، لذا رسالات نگاشته شدهای که شاخصترین آنها مربوط به تقی صادقی است، فهرستی از مقالات فارسی مرتبط با نولدکه نیز موجود میباشد؛ از جمله احمد سعدی و صفر نصیریان، بررسی دیدگاه نولدکه درباره نبوت و وحی، سید محمد باقر حجتی، سید عقیل نسیمی، بررسی و نقد برخی دیدگاههای نولدکه درباره جمع قرآن، بررسی دیدگاههای نولدکه در مورد رسم الخط و Bryan S.
5- تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان (این اثر یکی از مهمترین دستاوردهای شرق شناسی که حاصل کار تیمی و مشترک مستشرقان است، تصحیح تاریخ طبری به سرویراستاری خاورشناسانی چون نولدکه بود) 6- حماسه ملی ایران 7- اساس زبانشناسی ایران این کتاب در دو مجلد در استراسبورگ به چاپ رسیده است.