چکیده:
اﻣﺮوزه، ﯾﮑﯽ از دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎ، ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﺪن از ﮐﻮرس رﻗﺎﺑﺖ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮان رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﺮای ﭘﯿﺸﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ از رﻗﺒﺎ در ﻋﺮﺻﻪ ی ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت اﺳﺖ. ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای و ﻧﻈﺮات ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ﺑﻪ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﻫﻮش رﻗﺎﺑﺘﯽ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﻪ رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﯾﺮ در آﻣﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻮش رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﺑﺰار ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ راﻫﺒﺮدی و ﯾﮑﯽ از ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی رﺷﺪ در ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر دﻧﯿﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﯾﮑﯽ از ﻓﻨﻮن ﻣﻬﻢ در اﯾﺠﺎد ﻣﺰﯾﺖ رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود. ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﮐﻪ ﺳﻮای ﺳﻮدآوری وﺳﯿﻊ و ﺑﺰرﮔﺶ، ﯾﮑﯽ از ﺻﻨﺎﯾﻊ ﭘﺮﺳﻮد ﺑﺮای ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺷﻤﺮده ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺳﻮد آوری ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮای ﺑﻘﺎ و ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﺪن از ﻋﺮﺻﻪ ی رﻗﺎﺑﺖ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﺪن از ﻫﻮش رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﯾﻦ ﺣﯿﺎت ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
خلاصه ماشینی:
بررسي اهميت هوش رقابتي در صنعت بيمه وحيد حسن زاده 1 ، عليرضا همتي2 ، وحيد سياحيان دهکردي 3 ، عارف شاطري 4 1 کارشناسي ارشد حقوق خصوصي (نویسنده مسئول) 2 کارشناسي ارشد حقوق عمومي 3 دانشجوي کارشناسي ارشد مهندسي صنايع، گرايش مديريت سيستم بهره وري ، دانشگاه آزاد نجف آباد 4 کارشناسي ارشد مديريت بازرگاني، گرايش بيمه چکیده امروزه، یکی از دغدغه های اساسی سازمان ها و شرکت ها، عقب نماندن از کورس رقابت و افزایش توان رقابتی خود برای پیشی گرفتن از رقبا در عرصه ی تولید یا خدمات است.
واژههاي كليدي: هوش رقابتی، صنعت بیمه، مدیریت راهبردی مقدمه امروزه، یکی از دغدغه های اساسی سازمان ها و شرکت ها، عقب نماندن از کورس رقابت و افزایش توان رقابتی خود برای پیشی گرفتن از رقبا در عرصه ی تولید یا خدمات است.
مفهوم شناسی هوش رقابتی هوش رقابتی، مجموعه ی توصیه های عملیاتی و منتج شده از نوعی فرآیند سیستماتیک شامل برنامه ریزی، جمع آوری، تحلیل و انتشار اطلاعات محیط خارجی برای قرار دادن بنگاه در وضعیت رقابتی براساس فرصت های توسعه ای پیش روی آن است (علیقلی و فاطمی، ۱۳۹۱).
هوش رقابتی، فرآیند نظام مندی است که سازمان ها از آن در جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات رقبا و محیط اقتصادی و اجتماعی - سیاسی، برای موفقیت در بازارهای رقابتی جهانی استفاده می کنند(کالاکوگلو، ۲۰۱۱) بر اساس تعریف دانشکده ی مدیریت فرانسه، هوش رقابتی عبارت است از هنر یافتن، جمع آوری، فراوری و ذخیره سازی اطلاعات، به منظور دسترسی و استفاده می کارکنان در تمام سطوح سازمان تا ضمن شکل دادن به آینده ی سازمان، از موقعیت موجود نیز در قبال تهدیدهای رقابتی حمایت کنند( علیقلی و فاطمی، ۱۳۹6).