چکیده:
تاریخ، همواره با ظهور فناوریهای بدیعی که تطورات معنتابهی را در دنیا رقم زدهاند، کامل شده است. موشک بالستیک دریچهای از قرایح نظامی و سیاسی کشورها را به روی آنان میگشاید و بر دامنه قدرت و اقتدار بینالمللی آنان میافزاید. وجه ممیزات موشکهای بالستیک از بُعد تسلیحاتی نظیر برد، دقت و سرعت شگرف در حمل کلاهکهای سنگین و همچنین کاربرد غیرتسلیحاتی آن در صنعت فضایی و پرتاب ماهواره، رجحان آنرا نسبت به سایر پرتابههای مشابه رقم زده است. حساسیت دولتهای متنفذ بینالمللی بر سر مسأله موشکی، معلول مختصه ممتاز این فناوری در افزایش توان دفاعی و فضایی کشورها است. به همین سبب در میان فقدان هنجارهای لازمالاجرای بینالمللی، مبادرت به تصمیمگیریهای خودسرانه سیاسی و انحصاری کردهاند. آنچه در این تحقیق ازنظر گذرانده میشود، بایستههای حقوقی دفاع و صیانت از موضوع موشکی جمهوری اسلامی ایران در جولانگاه جهانی است. یافتههای تحقیق مبین آن است که برخلاف ادعاهای طرحشده، فعالیتهای مشروع و صلحآمیز موشکی کشور در سالهای بعد از انقلاب اسلامی، نمایانگر احراز حق ذاتی ایران در نظام بینالملل است که اعزاز آن و بهرسمیتشناختن حق دفاع موشکی، از تعهدات جامعه بینالمللی در قبال جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود.
History has always been complete with the advent of new technologies that have brought about so much change in the world. The ballistic missile opens a window on countries' military and political talents and adds to their scope of international power, and authority. The weapons characteristics of ballistic missiles such as range, accuracy and speed in carrying heavy warheads, as well as its non-weapons use in the space industry and satellite launch, have made it superior to other similar rocket. The sensitivity of the international powers over the missile issue is due to the features of this technology in increasing the defense and space capabilities of countries. For this reason, in the absence of the international enforcement rule, they have resorted to arbitrary political and monopolistic decisions. What is considered in this study is the legal requirements for the defense and protection of the missile issue of the Islamic Republic of Iran in the global arena. The findings of the study indicated that the legitimate and peaceful missile activities of the country over the years show the realization of Iran's inherent right in the international system that respects and recognizes the right to missile defense is one of the obligations of the international community against the Islamic Republic of Iran.
خلاصه ماشینی:
به جهت نقشي که موشک بالستيک در توانمندي جمهوري اسلامي ايران در عرصه هاي نظامي و فضايي ايفا کرده است ، واهمه رقباي سياسي ايران از توسعه روزافزون اين فناوري، سبب طرح اتهامات حقوقي عليه برنامه موشکي ايران شده است ؛ تا جايي که بعـد از انجـام هـر رزمـايش موشـکي يـا پرتـاب مـاهواره ، صـحن مجـامع بـين المللـي بـه محفلـي بـراي اتهام پراکنيهاي قدرت هاي بين المللي عليه ايران مبدل مـيشـود.
به عنوان مثال آمريکا در آخرين نامه خـود بـه شـوراي امنيـت ، ضـابطه ايـن رژيـم را دستاويزي براي هسته اي خوانـدن موشـک هـاي بالسـتيک ايـران دانسـت و حتـي پرتـاب ماهواره بر قاصد را هم وسيله اي براي حمل تسليحات اتمي قلمـداد کـرد١ ,٢٠٢٠٤٢٨/S) (٢٠٢٠ May ٢٠ يا اينکه در نامه سه کشور اروپاييِ فرانسه ، آلمان و انگلستان بـه شـوراي امنيت ، معيار رژيم کنترل فناوري موشکي، حاصل يک اجماع بين المللي توصيف شده است و رعايت ضـوابط آن حتـي بـراي غيـراعضـا، الـزام آور گرديـده اسـت ٢٧ ,٢٠١٩٩١١/S) .
ج ) ايران و رژيم کنترل فناوري موشکي جمهوري اسلامي ايران ، پيوسته از مخالفان دائمي رژيم کنترل فنـاوري موشـکي بـوده است و همواره رژيم مزبور را فاقد شرايط لازم براي معيار و قاعده گذاري در سطح بين الملل ميداند(٣ :٢٠١٧ August ١٨ ,٢٠١٧٧١٩/S)؛ به عنوان مثال در يکي از نامه هـاي ايـران به شوراي امنيت که در پاسخ به ادعاهاي کشورهـاي اروپـايي ارسـال شـد چنـين نوشـت «تعاريف و معيارهاي موجود در رژيم کنتـرل فنـاوري موشـکي، حتـي بـراي ٣٥ عضـو آن الزام آور نميباشد چه رسد به اينکه مورد پذيرش جهاني قرار گرفته باشد؛ لذا هرگونه تلاش براي ترسيم هنجارهاي اين رژيم به عنوان يک معيار پذيرفته شده جهاني، نه تنها اشتباه بلکه کاملاً منحرف کننده و غيرقابل قبول است » .