چکیده:
پژوهش حاضر با هدف آگاهی از میزان شوخ طبعی دبیران دوره متوسطه شهر شوش و میزان استفاده از شوخ طبعی توسط آنان در فرایند تدریس انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش کمی و کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دبیران دوره اول و دوم متوسطه شهر شوش در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود. حداقل حجم نمونه طبق جدول مورگان محاسبه شد و در مجموع ۲۲۴ دبیر با روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. داده های موردنیاز از طریق دو پرسشنامه گردآوری شد: الف) پرسشنامه شوخ طبعی (خشوعی و همکاران، ۱۳۸۸)، ب) پرسشنامه محقق ساخته «میزان استفاده از شوخ طبعی در تدریس». روایی پرسشنامه محقق ساخته با توجه به اتفاق نظرکارشناسان و طبق شاخص نسبت روایی لاوشه تعیین گردید. با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه شوخ طبعی (خشوعی و همکاران) ۹۶/۰ و پرسشنامه محقق ساخته «میزان استفاده از شوخ طبعی» ۹۱/۰ تعیین گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های تی تک گروهی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که شوخ طبعی کلی دبیران بسیار بالا است و در فرآیند تدریس شوخ طبعی متوسطی داشتند. به عبارت دیگر، به میزان متوسط از شوخ طبعی در فرآیند تدریس استفاده کرده اند. دیگر یافته این پژوهش نشان داد دبیرانی که به طور کلی شوخ طبع تر بودند، از شوخ طبعی بیشتری در فرآیند تدریس استفاده کرده اند.
The present study was performed with the aim of knowing the level of humor to which the high school teachers spike in a classroom and the extent of their use of humor in the teaching process at Shush city. This is a quantitative and applied research. The population consists of all the teachers of the first and second secondary schools of Shush city in the academic year 2019-20. The minimum sample size was calculated according to Morgan's table and totally 224 teachers were selected through random proportional sampling method. The required data was collected using two questionnaires: a) Humor questionnaire (Khoshoei et al., 2009), b) researcher-made questionnaire "the level of using humor in teaching". The validity of the researcher-made questionnaire was determined according to the consensus of experts as well as to the Lawshe (1986)'s validity ratio index. Using Cronbach α coefficient, the reliability of the humor questionnaire (Khoshoei et al.) the researcher-made questionnaire were determined at 0.96 and 0.091 respectively. To analyze the data, one sample t- tests and Pearson correlation coefficient were used. The findings showed that the general humor of teachers was very high and they had a moderate sense of humor in the teaching process. In other words, they have used an average sense of humor in the teaching process. Another finding also showed that teachers who were generally in more humor mood have used more humor during teaching process.
خلاصه ماشینی:
Iivari and Kinnula and Kuure and Keisanen Zhang Martin and Puhlik-Doris and Larsen and Gray & Weir Hismanoglu and Ersan and Turan Ocon Martin 1 (2020) از معلمان می خواهد که "قدرت شوخ طبعی را به عنوان نیرویی در کلاس که باعث تقویت یادگیری می شود و به ایجاد و پایداری پیوندهای اجتماعی کمک می کند" بشناسند.
شوخ طبعی میتواند برای ایجاد ارتباط بین قوانین Goebel Huang & Lee Koçer Kilic Algafar Osterwalder Gruntz Hurren Algafar Faulkner ضمنی و مطلق استفاده شود، درک و روابط بین معلم و دانشآموزان را افزایش میدهد.
میتوان نتیجه گرفت که استفاده از عنصر شوخی در کلاس درس لازم است، با این حال در خصوص میزان استفاده از شوخی باید دقت کرد چرا که استفاده بیش از حد شوخی میتواند تمرکز دانشآموزان را مختل کن 4 l"/>l"/> (2018) در تحقیقی با هدف «بررسی درک و فهم دانشآموزان از شوخ طبعی» به نتایج رسید که شوخ طبعی در فرآیند تدریس، موانع عاطفی برای یادگیری را کاهش می Menezes & Costa Lrwin Puad Gönülal توجه دانشآموزان را موجب میشود و روابط معلم و دانشآموز را بهبود میدهد.
چانیوتاکیس (2010)، در بررسی «درک آموزگاران از شوخ طبعی در تدریس»، نتیجه گرفت که اکثر معلمان به فواید و مزایای مثبت کاربرد شوخ طبعی در فرآیند تدریس اذعان داشتند؛ و همچنین دلایل اجتناب برخی معلمان از کاربرد شوخ طبعی در تدریس را ایجاد اختلال در فرآیند یاددهی-یادگیری، دست کم گرفتن نقش و جایگاه معلم، از دست دادن کنترل کلاس، عدم اعتقاد به اثرات Fata and Komariah and Irfandy Banat Wanzer and Frymier and Wojtaszczyk & Smith Barney & Christenson مثبت کاربرد شوخ طبعی و اعتقاد بر اینکه تدریس یک موضوع جدّی است.