چکیده:
تعارض منافع از جمله موقعیتهایی است که میتواند زمینهساز بروز فساد شود. به منظور مدیریت این موقعیتها و مقابله با آثار سوء آن، راهکارهای متعددی در حوزههای مختلف بکارگرفته شده است. آنچه این پژوهش بدنبال پاسخگویی به آن است، این پرسش اساسی است که آیا مدیریت موقعیتهای تعارض منافع مستلزم قانونگذاری مستقل است؟ و قانون به چه طریقی میتواند به مدیریت این موقعیتها کمک کند؟ پژوهش حاضر از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی است و با جمعآوری اطلاعات موردنیاز به روش اسنادی-کتابخانهای و بررسی تجربیات کشورهای دیگر و دکترین حقوقی به این نتیجه دست یافته است که موقعیتهای تعارض منافع زمینههای بروز شخصمحور و ساختارمحور دارد. زمینههای شخصمحور عمدتاً مشابه با یکدیگر بوده که با تصویب قوانین کلی و جامع میتوان به کنترل این بخش از تعارض منافع کمک کرد. از طرفی زمینههای ساختارمحور تعارض منافع بهعلت تفاوت ساختاری هر نهاد با یکدیگر، نیازمند توجه خاص و تصویب قوانین موردی و اختصاصی است. تصویب لایحهی «نحوهی مدیریت تعارض منافع در انجام وظابف قانونی و ارایهی خدمات عمومی» میتواند تا حد زیادی پوششدهندهی زمینههای شخصمحور تعارض منافع باشد که در کنار تصویب قوانین و مقررات اختصاصی، به ضرورت مقابله و مدیریت موقعیتهای تعارض منافع در ایران پاسخ دهد.
Conflict of interest is one of the situations that can lead to corruption. In order to manage these situations and deal with its adverse effects, several strategies have been used in various fields. This study is trying to answer these main questions: does managing conflict of interest situations require independent legislation? And how can the law help manage these situations? The present study is analytical in nature and, by collecting the required information through the library method and examining the experiences of other countries and legal doctrine, has reached the conclusion that situations of conflict of interest have grounds for the emergence of person-centered and structure-oriented. Person-centered contexts are largely similar, with the adoption of general and comprehensive laws that can help control this part of the conflict of interest. On the other hand, the areas of conflict-oriented structure due to the structural differences of each institution with each other, require special attention and the adoption of case-specific laws. Adoption of the bill "How to manage conflicts of interest in performing legal duties and providing public services" can largely cover person-centered issues of conflict of interest. It can almost respond to the need to manage conflict of interest situations in Iran but in specific areas, special attention and the adoption of special laws is necessary.
خلاصه ماشینی:
در چنین شرایطی لازم است نقش قانون نیز در مدیریت چنین موقعیت هایی روشن شود؛ به عبارت دیگر باید مشخص شود آیا قانون گذاری در مدیریت تعارض منافع نیازمند تقنینی مستقل و اتخاذ رویکردی متفاوت با گذشته است ؟ اگر چنین است ، راهکارهایی که قانون گذار لازم است از آن ها برای اجتناب از فساد استفاده کند چیست ؟ در این مقاله به منظور پاسخگویی به پرسش های مذکور به عنوان سؤالات اصلی این پژوهش ، سعی می شود با روشی توصیفی تحلیلی و پس از تحلیل داده های گردآوریشده ، با ترسیم تصویری از مفهوم تعارض منافع ، راهکارهای مدیریت این موقعیت ها مشخص شده ، وضعیت نظام حقوقی ایران نسبت به این راهکارها ارزیابی شود.
در بحث تعارض منافع آنچه بایستی مورد توجه قرار گیرد، نه تعداد نقش ها و مسئولیت های شخص بلکه منافع متعارض افراد است و این منافع متعارض می تواند تنها با داشتن یک مسئولیت نیز بروز کرده و تصمیم گیری و قضاوت صحیح و مورد انتظار فرد را تحت تأثیر خود قرار دهد.
Garattini, Livio, and Anna Padula (2019) "Conflict of interest disclosure: striking a balance?" The European Journal of Health Economics (Springer) Vol 20, No 5, pp.
Moore, Don A & et al (2005) Conflicts of Interest: Challenges and Solutions in Business, Law, Medicine, and Public Policy, New York: Cambridge University Press.
" Psychology, Public Policy, and Law, Vol 26, Issue 1, pp.
" Journal of Law and Public Administration, Vol 3, Issue 6, pp.