چکیده:
یکی از مباحثی که از دیرباز در بحث تشدید مجازات مطرح بوده بحث تکرار جرم است. تکرار جرم از موارد فردی کردن مجازات و یکی از علل عام تشدید مجازات است. کیفیات عام مشدده اوصافی هستند که با هر جرمی همراه شوند سبب تشدید مجازات میشوند و به جرم خاصی تعلق ندارند. به عبارت دیگر سببهای تشدید مجازات موجباتی است که به محض اینکه قاضی آنها را احراز کند باید مجازات آن جرم را تشدید کند. در اکثر کشورهای دنیا فردی که مرتکب چندین جرم شده و پس از قطعیت آن دوباره مرتکب جرم میشود به دلیل خو بزهکارانهای که در تار و پود او رسوخ کرده مجازات سنگینتری را برای وی لحاظ میکنند تا مرتکب ضمن اصلاح و بازپروری با روحی پاک و عاری از مجازات و حالت خطرناک به آغوش جامعه بازگردد. ازاینرو این مقاله بر آن است ضمن بررسی مقررات تکرار جرائم تعزیری طبق قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 به تغییراتی که در این راستا بهموجب قانون کاهش حبس تعزیری ایجاد شده است بپردازد.
One of the most important issues which has long been discussed in the discussion of aggravation of punishment
is the issue of multiple crimes. Multiplicity of crime is one of the cases of individualization of punishment and
one of the common causes of aggravation of punishment. Aggravated general qualities are attributes that are
associated with any crime, aggravate the punishment, and do not belong to a particular crime. In other words, the
reasons for aggravating the punishment are the causes that, as soon as the judge finds them, he should intensify
the punishment of that crime. In most countries of the world, a person who has committed several crimes and
commits a crime again before its certainty is punished more severely because of the criminal temperament that
has penetrated his fabric, so that the perpetrator can be corrected while rehabilitating. Return to the arms of
society clean and free of punishment and dangerous state. Therefore, this article intends to examine the
provisions of the material multiplicity of crimes in Taziri crimes according to the Islamic Penal Code adopted in
1392, and to make changes in this regard, which have been created in accordance with the law to reduce Taziri
imprisonment.
خلاصه ماشینی:
در این ماده مقرر شده است: «هر کس به علت ارتکاب جرم عمدی بهموجب حکم قطعی به یکی از مجازاتهای تعزیری از درجه یک تا پنج محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات مرتکب جرم عمدی تعزیری درجه یک تا شش گردد، حداقل مجازات جرم ارتکابی میانگین بین حداقل و حداکثر مجازات قانونی آن جرم است و دادگاه میتواند وی را بیش از حداکثر مجازات تا یک چهارم آن محکوم کند.
» براساس ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی فواصل قانونی تعیین شده جهت اعمال مقررات تکرار جرم به این نحو است؛ که اگر مرتکب از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات مرتکب جرم دیگری شود جرم لاحق وی مشمول مقررات تکرار جرم و تشدید مجازات میشود.
1-1-2-2- شرایط تحقق تکرار جرم براساس ماده 137 سابق قانونگذار مطابق ماده ۱۳۷ سابق که مقرر میداشت: «هر کس بهموجب حکم قطعی به یکی از مجازاتهای تعزیری از درجه یک تا شش محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات، مرتکب جرم تعزیری از درجه یک تا شش دیگری گردد، به حداکثر مجازات تا یک و نیم برابر آن محکوم میشود.
بحث محرومیت از حقوق اجتماعی و اعاده حیثیت برابر مواد ۲۵ و تبصره ۲ ماده ۲۶ قانون مجازات اسلامی محدود به حبس تعزیری درجه یک تا درجه پنج است، بنابراین در سایر محکومیتهای تعزیری درجه یک تا پنج غیر از حبس (چون سالب حیثیت نیستند و زمانی هم برای اعاده حیثیت ندارد) تکرار در این جرائم تنها در صورتی قابل تحقق است که جرم جدید قبل از اتمام اجرای مجازات جرم پیشین یا قبل از شمول مرور زمان جاری حکم واقع گردد.