چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون _ پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دوره متوسطه شهر ماهشهر بودند. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای مرحلهای پس از غربالگری، 30 نفر از دانش آموزان، از بین چهار مدرسه و در هر مدرسه دو کلاس انتخاب شدند، سپس 30 نفر از آزمودنیها از بین این 8 کلاس به طور تصادفی انتخاب شده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس سنجش مهارتهای اجتماعی ماتسون بودند. و سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارتهای زندگی خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) برای گروه آزمایش طی 12 جلسه 90 دقیقهای اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر 2 گروه پسآزمون به عمل آمد. جهت بررسی فرضیههای پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها نشان داد که میانگین نمرات مهارتهای اجتماعی دانش آموزان در پسآزمون نسبت به پیشآزمون افزایش پیدا کرده است. در نتیجه آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.
The aim of this study was to determine the effectiveness of life skills training (self-awareness and effective
communication) on social skills of high school students. The research method is quasi-experimental pre-testpost-
test with a control group. The statistical population of the present study was high school students in
Mahshahr. Using stepwise cluster random sampling method after screening, 30 students were selected from four
schools and two classes in each school, then 30 subjects were randomly selected from these 8 classes. They were
divided into experimental and control groups. The research instruments included the Matson Social Skills Scale.
Then, the experimental intervention (self-awareness life skills training and effective communication) was
performed for the experimental group in 12 sessions of 90 minutes, but no training was performed for the control
group. After the training program, post-test was performed for both groups. To test the research hypotheses, the
statistical method of analysis of covariance was used. The results showed that the average scores of students'
social skills in the post-test increased compared to the pre-test. As a result, life skills training (self-awareness and
effective communication) affects students' social skills.
خلاصه ماشینی:
اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه یلدا منصوری طالقانی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
چکیده پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد.
بنابراین این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد؟ روش پژوهش روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون _ پسآزمون با گروه کنترل است.
بنابراین آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.
بحث و نتیجه گیری فرضیه: آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.
در نتیجه آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.
در نتیجه آموزش مهارتهای زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط مؤثر) بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.
The Effectiveness of Life Skills Training (Self-Awareness and Effective Communication) on Social Skills of High School Students Yalda Mansoori Taleghani Master of Clinical Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran.
Abstract The aim of this study was to determine the effectiveness of life skills training (self-awareness and effective communication) on social skills of high school students.