چکیده:
عمده نگرانیهای سیاستگذاران در کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه رقابتپذیری ملی و چگونگی افزایش آن میباشد. هدف مطالعهحاضر، بررسی رابطه بین کیفیت فعالیتهای کارآفرینانه و رقابتپذیری اقتصادی در کشورهای عضو مجمع جهانی اقتصاد (WEF) با استفاده از روش تخمینزننده گشتاورهای تعمیمیافته (GMM) است. در این مطالعه 75 کشور عضو WEF در دوره 2018-2010 و برحسب مرحله توسعه اقتصادی در سه گروه اقتصادهای منبعمحور، کارآییمحور و نوآوریمحور گروهبندی شدهاند. رقابتپذیری یک کشور به عنوان متغیر وابسته توسط شاخص رقابتپذیری جهانی تعریف شده است و متغیرهای مستقل شامل دو شاخص سنجش کیفیت کارآفرینی (نوآوری و کارآفرینی با انتظار رشد بالا) است و متغیرهای کنترل مجموعهای از شش شاخص محیط کسبوکار و محیط اقتصاد کلان میباشد. نتایج به دست آمده بیانگر تفاوتهای مهم و همچنین برخی شباهتها بین کشورها است. بنابراین، برای کشورهای منبع محور، عواملی مانند نوآوری، رشد اقتصادی، نرخ تورم، نرخ مالیات و هزینه شروع کسبوکار عوامل تعیینکنندهی رقابتپذیری هستند. درخصوص کشورهای کارآییمحور، متغیرهای نوآوری، کارآفرینی با انتظار رشد بالا، رشد اقتصادی، سرمایهگذاری خارجی، نرخ مالیات و باز بودن تجاری، از عوامل تعیینکنندهی رقابتپذیری هستند و نهایتا برای کشورهای نوآوریمحور عوامل تعیینکنندهی رقابتپذیری عبارتند از: نوآوری، کارآفرینی با انتظار رشد بالا، رشد اقتصادی، نرخ تورم، نرخ مالیات، بازبودن تجاری و هزینههای شروع کسبوکار. از اینرو، اقدامات سیاستی برای بهبود رقابتپذیری در اقتصاد، با توجه به درجه توسعهیافتگی کشورها متفاوت است.
The main concerns of policy makers in industrialized and developing countries are national competitiveness and how it can be increased. The aim of the present study is to investigate the relationship between the quality of entrepreneurial activities and economic competitiveness in the WEF member states using the GMM estimation method. In this study, 75 WEF member countries were classified into three groups of resource-oriented economies, focus efficiency and innovation, in the period 2018-2010 and according to the state of economic development. A country's competitiveness is defined in the Global Competitiveness Index as a dependent variable. Independent variables include two indicators for measuring entrepreneurial quality (innovation and entrepreneurship with high growth expectations), and control variables are a series of six indicators for the entrepreneurial and macro-economic environment. The results show significant differences and some similarities between the countries. For resource-driven countries, factors such as innovation, economic growth, inflation, tax rates and the cost of starting a business are key to competitiveness. In relation to performance-oriented countries, the variables innovation, entrepreneurship with high growth expectations, economic growth, foreign investment, tax rates and trade openness are the determinants of competitiveness and ultimately for innovation countries that focus on determining the determinants of competitiveness: innovation, growth - expected entrepreneurship. High, economic growth, inflation, tax rates, openness to trade and start-up costs. Therefore, policies to improve the competitiveness of the economy vary according to the level of development of the countries.
خلاصه ماشینی:
آیا سطح توسعۀ اقتصادی کشورها در ارتباط بین کارآفرینی و رقابتپذیری آنها تأثیر دارد؟ بهمنظور پاسخ به سؤالات فوق، هدف مطالعۀ حاضر این است که با مطالعۀ جامعی دربارۀ 75 کشور عضو مجمع جهانی اقتصاد در دورۀ هفتسالۀ اخیر، 2010 تا 2018، این شکاف را پر کند.
تفاوت دیگر، بررسی رابطۀ بین کیفیت کارآفرینی و رقابتپذیری ملی است، درحالیکه باتوجهبه مرور ادبیات موجود، فقط تعداد کمی از مطالعات تأثیر ابعاد مختلف کارآفرینی را در سطح رقابتپذیری اقتصادی کشورها موردبررسی قرار دادهاند (Herman 2018; Bulat et al.
متغیرهای مدل، اندازهگیری، و منبع آنها {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} کرایتیکوس (Kritikos 2014) نشان داده است که نوآوریها اغلب به رشد اقتصادی منجر شده و کارآفرینی نوآورانه سهم قابلتوجهی در رشد اقتصادی و همچنین رقابتپذیری اقتصادی دارند.
2010; Martus 2013; Rusek 2015; OECD 2016) نیز بر اهمیت اشتغالزایی برای تضمین رشد اقتصادی و افزایش رقابتپذیری ملی تأکید کردهاند و همبستگی مثبتی را بین اشتغال و افزایش رقابتپذیری شناسایی کردهاند، اگرچه در برخی از کشورها این اثرات اندک بوده است.
همچنین، نتایج بیانگر آن است که نرخ کارآفرینی با انتظار رشد بالا، دارای ضریب منفی و از نظر آماری در سطح یک درصد معنادار است؛ به این معنی که ایجاد شغلهای جدید در رقابتپذیری اقتصادی کشورها تأثیری منفی دارد.
کیفیت فعالیت کارآفرینی از طریق دو شاخص نرخ نوآوری و نرخ کارآفرینی با انتظار رشد بالا سنجش شده است که تأثیر معناداری در توسعۀ اقتصادی کشورها و رقابتپذیری ملی آنها دارند.